Ο σοβαρότερος λόγος για τον οποίο οι εφημερίδες δεν μπορούν να προσελκύσουν αναγνώστες και άρα να παραμείνουν βιώσιμες είναι η έλλειψη ανεξαρτησίας. Είναι προσκολημένες σε συστήματα εξουσίας, κυβερνήσεις και κόμματα και απευθύνονται σε ένα μικρό κοινό που θέλει την εφημερίδα για να επιβεβαιώνει τις απόψεις του.Οι εφημερίδες δεν πουλάνε γιατί δεν έχουν αξιοπιστία αλλά αυτό αποσιωπάται από εκδότες, διευθυντές και δημοσιογράφους γιατί είναι συνυπεύθυνοι για το γεγονός οτι ο Τύπος αντι να βρίσκεται απέναντι και να ελέγχει την εξουσία γίνεται συνεταίρος η παράσιτο.
Είναι θλιβερό οι δημοσιογράφοι να ζητούν απο την κυβέρνηση, την κάθε κυβέρνηση να τους πουλήσει ή να επιτρέπουν σε κόμματα να μιλούν εξ ονόματός τους σαν να είναι οι δημοσιογράφοι υπάλληλοι της "παράταξής" τους.
Όταν χάνεις την δουλειά σου, χάνεις πολλά, ας κερδηθεί τουλάχιστον η αξιοπρέπεια.
Γ. Δερμεντζόγλου
ος αποφυγή παρεξηγήσεων αλλά και υπαινιγμών για... λογοκρισία, σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο και δη βωμολοχίες και ρατσιστικές αναφορές, καθώς και συκοφαντικές αναφορές χωρίς τεκμηρίωση δεν αναρτώνται στο παρόν blog.
5 σχόλια:
Και είναι αστείο να επικαλούνται οι δημοσιογράφοι ως επιχείρημα για να τους σώσει η κυβέρνηση ότι εργάζονταν σε ένα φιλοκυβερνητικό έντυπο....
το ζήτημα της έλλειψης αξιοπιστίας απ' την πλευρά των ΜΜΕ συνολικά είναι σημαντικό.
αυτό που μ' ενοχλεί είναι το ότι δημοσιογράφοι σε εφημερίδες όπως ο ΕΤ - ναυαρχίδα του φιλελευθερισμού και της δεξιάς στην ελλάδα - θίγουν για πρώτη φορά το ζήτημα και μάλιστα μέσα σε μια τόση ιδιαίτερη συγκυρία.
νομίζω ότι στη συνείδηση του κόσμου είναι πλέον κατοχυρωμένο ότι δεν περιμένει και πολλά απ' τους δημοσιογράφους (ούτε υποστήριξη ούτε προβολή των αιτημάτων, για παράδειγμα, των διαφόρων κοινωνικών ομάδων οι οποίες πλήττονται κατά καιρούς από τις πολιτικές τις οποίες ο ΕΤ, μεταξύ άλλων, έχει βοηθήσει να επιβληθούν στην ελληνική κοινωνία).
θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δημοσιογράφοι, συνεπώς, δεν είναι απλώς απολυμένοι εργάτες. είναι μια ειδική κατηγορία ανθρώπων που μένουν χωρίς δουλειά εντός ενός συστήματος του οποίου υπήρξαν πιστοί υπηρέτες. δε νομίζω ότι η όποια διάθεση αυτοκριτικής (αν δεχθούμε ότι μ' αυτή τη διάθεση ανεβαίνουν οι αναρτήσεις όπως αυτή) μπορούν να "σώσουν" την κατάσταση.
φιλικά,
μια αναγνώστρια του ΕΤ
Συμφωνώ απόλυτα. Αν δεν μπορέσουμε να διασφαλίσουμε μια αξιοπρεπή και ανεξάρτητη λύση, χωρίς μικροκομματικά παρασκήνια ας αφήσουμε τουλάχιστο το νεκρό στην ηρεμία του...
Αρα, αγαπητή αναγνώστρια, να στείλουμε την αρχή του πλουραλισμού να πάει περίπατο, ε; Διαφωνώ. Αλλο να στηρίζει μια εφημερίδα πολιτικές, επειδή είναι πολιτικά τοποθετημένη στην α ή την β παράταξη και άλλο να λέμε ότι επιβάλλει γραμμή στην κοινωνία. Μια εφημερίδα δεν μπορεί να το κάνει. Ενα σύστημα ΜΜΕ, ναι μπορεί, να περάσει γραμμη, αλλά ακόμα και αυτό δεν μπορεί να την επιβάλλει απόλυτα. Δεν υπάρχει χώρα που οι εφημερίδες να μην εκπροσωπούν πολιτικές και ιδεολογίες. Το θέμα είναι να τηρούν τις βασικές αρχές της δημοσιογραφίας, από όποια μεριά και να κοιτούν τα γεγονότα. Να ασκούν μάχιμη δημοσιογραφία και να παρουσιάζουν αντικειμενικά τα πράγματα. Το μοντέλο της Γιάννας ήταν μια απολιτίκ σούπα. Ε, έχουμε ξεπεράσει προ πολλού τους κλόουν. Αυτό, επουδενί σημαίνει ότι οι άλλες εφημερίδες είναι ιδανικές ή κάποιες από αυτές δεν είναι χοντροπατσαβούρες. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να μας λέει η Γιάννα ότι το μοντέλο των ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν της ταίριαζε και γι'αυτό έφυγε, η απόσταση είναι μεγάλη. Η στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμένιζες κυρά μου. Ε, κι αυτή στραβά αρνένιζε. Πλάκα μας κάνει, για όλα φταίνε οι άλλοι εκτός από αυτήν. Τούτη δώ πήρε φορτηγά γεμάτα ευρώ και τα έριχνε στη μαύρη τρύπα, χωρίς να πιάνουν καθόλου τόπο (τσέπες μπορεί να έπιαναν) και τώρα έρχεται να μας κάνει μαθήματα δημοσιογραφίας και επιχειρηματικότητας; Τράβα στην κουζίνα σου κυρία μου (ζητώ ταπεινά συγγνώμην από τις κυρίες, προσωπικώς δεν τις θέλω στην κουζίνα, αλλά αυτή δεν έχει πουθενά αλλού θέση).
Άγαπητέ Antouanettos,
το επιχείρημά σου είναι αντιφατικό: δεν μπορεί να επικαλείσαι ταυτόχρονα πολιτική θέση και τοποθέτηση και αντικειμενικότητα.
σε τι συνίσταται εν τέλει η αντικειμενικότητα;
για παράδειγμα, στην περίπτωση του ΕΤ η κυρία αγγελοπούλου και οι εργαζόμενοι στην επιχείρησή της βρίσκονται μπροστά στο ίδιο γεγονός: οικονομική ζημιά. πώς θα μπορούσαν αυτές οι δύο πλευρές να έχουν την ίδια ερμηνεία και στάση απέναντι στο γεγονός αυτό;
στην ουσία αυτό υποστηρίζεις και συ, όταν λες ότι η κυρία Αγγελοπούλου ρίχνει τις ευθύνες για την εμπορική αποτυχία κάπου αλλού, ενώ οι εργαζόμενοι μέσω αυτού του blog έχουν κάνει μία διαφορετική εκτίμηση της αποτυχίας αυτής.
άρα για ποια αντικειμενικότητα μιλάμε;
η θέση του καθενός/καθεμίας διαμορφώνεται στη βάση πολιτικών και ταξικών κριτηρίων και όχι με βάση κάποια αόριστη αντικειμενικότητα.
άρα, η αρχή του πλουραλισμού - αν ποτέ υπήρχε - έχει ήδη πάει περίπατο.
το ότι οι εφημερίδες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο σε όλες του χώρες, δεν καθαίρει τον ελληνικό τύπο. επιβεβαιώνει το ότι το πρόβλημα είναι εγγενές σ' αυτό το πράγμα που λέμε "δημοσιογραφία".
όσον αφορά στο ζήτημα της επιβολής γραμμής στην κοινωνία, ειλικρινά είναι δυνατό να συζητάμε για το αν έχουν τα μέσα αυτή τη δυνατότητα; είναι δυνατό ν' αμφισβητούμε το ρόλο που έχουν παίξει εφημερίδες όπως ο ΕΤ στη διαμόρφωση της κουλτούρας της διαπλοκής και στην καλλιέργεια της αναξιοπιστίας ή τα έντυπα του κωστόπουλου, για παράδειγμα, στην καλλιέργεια μίας κουλτούρας ωχαδερφισμού και απαξίωσης των πάντων;
φιλικά,
η ίδια αναγνώστρια
Δημοσίευση σχολίου