Παιχνίδια εξουσίας με επιχειρήσεις Τύπου

Αρθρο- παρέμβαση της «Ε»
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=56885

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τα πάντα ένα παιχνίδι. Παιχνίδι προσωπικό ή επιχειρηματικό. Η ελευθερία τού επιχειρείν έχει τα όριά της. Τα θεσμικά, αν υπάρχουν. Τα ηθικά, τα οποία υπάρχουν. Ο Τύπος, η ενημέρωση, έχει τους δικούς του κανόνες. Οι οποίοι είναι διάφοροι από τους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου ή, πολύ περισσότερο, τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.

ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ η αξία της μετοχής μιας ναυτιλιακής εταιρείας, με τη μετοχή ενός ομίλου της ενημέρωσης. Καμιά σχέση με την αξία και την πορεία ενός χρηματιστηριακού παραγώγου ή «τοξικού» ομολόγου. Το κέρδος που προέρχεται από μια εκδοτική επιχείρηση δεν χτυπά νούμερα στο καντράν του Χρηματιστηρίου. Συχνά, μάλιστα, συχνότατα, και αργεί να έρθει, και είναι μικρό.

Ο ΤΥΠΟΣ, ωστόσο, έχει ισχύ. Μπορεί να κλονίσει κυβερνήσεις. Μπορεί να στρέψει πολιτικές επιλογές σε άλλη κατεύθυνση. Μπορεί να διαφωτίσει την κοινωνία. Μπορεί όμως και να την παραπλανήσει. Εξαρτάται σε ποια χέρια βρίσκεται η ισχύς. Αυτήν ακριβώς την ισχύ, την οποία γεύτηκαν εκδότες σε άλλες εποχές. Τη ζήλεψαν και νεώτεροι επιχειρηματίες. Προσδοκώντας να κερδίσουν από την εξουσία. Γινόμενοι αυτοί εξουσία.

ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑΝ από τη θεωρία της «τετάρτης εξουσίας». Ξέχασαν ότι αυτή είναι πρώτα απ' όλα ελευθερία. Ξέχασαν και την αρίθμηση. Τη θεώρησαν πρώτη. Και, προς επίτευξη του σκοπού αυτού, επιχείρησαν και επιχειρούν να αδυνατίσουν κάθε άλλη εξουσία, η οποία πηγάζει από το Σύνταγμα: την εκτελεστική εν πρώτοις, τη νομοθετική εκ παραλλήλου, και τη δικαστική συνακόλουθα. Για να έχουν και εξασφαλισμένα τα νώτα τους. Κάποιοι πέτυχαν πολλά -παραδοσιακοί και νεόκοποι- κάποιοι λιγότερα.

ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΑ κέρδη, ο νους τους. Εν γνώσει τους ότι το ρίσκο είναι υψηλό. Οπότε και οι παράπλευρες απώλειες συχνότερες. Ή και εκκωφαντικότερες. Σαν και αυτήν που «έσκασε» στο συγκρότημα του «Ελεύθερου Τύπου». Η έκρηξη αναμενόμενη. Οπως και η ισχύς της. Απλώς, δεν ήταν επακριβώς προσδιορισμένο το σημείο. Διότι οι ύποπτοι να «σκάσουν κανόνι», αρκετοί. Και έσκασε τελικά στον πιο πολυδάπανο, προσφάτως ανανεωμένο εκδοτικό όμιλο, φιλόδοξο να αλλάξει τα πράγματα στον χώρο του Τύπου και της ενημέρωσης. Με επικεφαλής την πλέον φιλόδοξη επιχειρηματία, που έχει εισβάλει στην οικονομία της χώρας.

ΛΟΥΣΤΡΑΤΟΥΣ Ολυμπιακούς Αγώνες υποσχέθηκε η Γιάννα Αγγελοπούλου, λουστράτους τους έκανε. Δεν πλήρωσε από την τσέπη της. Πλήρωσε και θα τους πληρώνει για πολλά ακόμη χρόνια ο φορολογούμενος πολίτης. Ασχέτως που πολλά από τα σπάταλα έργα τώρα τα τρώει ο χρόνος και η ξεδιάντροπη κυβερνητική εγκατάλειψη.

ΑΚΟΜΗ περισσότερα οφέλη από τις σχέσεις της με την κυβερνητική εξουσία ήθελε η επιχειρηματίας, όταν αναζητούσε εκδοτικό βήμα και τελικά κατέληγε στον «Ελεύθερο Τύπο». Σπατάλησε πολλά και εδώ. Μόνο που δεν ήταν δικά της. Ηταν των οικογενειακών επιχειρήσεων. Οι οποίες, βεβαίως, δεν αντέχουν επί μακρόν απώλειες. Τις οποίες στο τέλος πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Οι οποίοι είναι αυτοί που κυρίως δοκιμάζονται από τα τέτοιου είδους παιχνίδια εξουσίας...