Ανατροπή σκηνικού τώρα, μη χαθεί άλλη ευκαιρία

Του Σάββα Κόκκινου

Το «κανόνι» του Ελεύθερου Τύπου και του City έτυχε να είναι το πρώτο από αυτά που αναμέναμε ότι θα γίνουν μετά τις πρόσφατες εκλογές στην ΕΣΗΕΑ.
Η κρίση στον Τύπο δεν περιορίζεται, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, στην ιστορική εφημερίδα και τον πολλά υποσχόμενο ραδιοφωνικό σταθμό City, ούτε και στα δεκάδες άλλα «μαγαζιά» που αντιμετώπιζαν ανάλογα προβλήματα εργασιακής επιβίωσης.
Ωστόσο, ο αριθμός των απολυμένων (450) και το ιστορικό όνομα του Ελεύθερου Τύπου ήταν αυτά που προκάλεσαν τόσο μεγάλο θόρυβο. Είναι η επιβεβαίωση της ανησυχίας που υπήρχε και υπάρχει για ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο που λαμβάνουν μέρος χωρίς τους μεγάλους πρωταγωνιστές που είναι οι εργαζόμενοι σε αυτόν.
Η μεγάλη ευκαιρία όμως για τον κλάδο είναι τώρα. Πρέπει να εκμεταλλευτεί τη δυναμική από το θόρυβο που δικαιολογημένα δημιούργησε η ατυχής τροπή που πήρε η υπόθεση Ελεύθερος Τύπος και να τολμήσει να προχωρήσει άμεσα με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Ειδικότερα:
- Να προκαλέσουμε, εδώ και τώρα, όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (υπουργείο Τύπου, κόμματα, Ένωση Iδιοκτητών και τις ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ) να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι, προκειμένου να αποσαφηνιστούν όλα τα θέματα που θα ρυθμίζουν και θα εξορθολογίζουν τη λειτουργία του Τύπου.
-Να απαιτήσουμε, εδώ και τώρα, να ανοίξει διάλογος για το θέμα της διασφάλισης των θέσεων εργασίας από τους νεοεισερχόμενους, αλλά και τους ήδη υπάρχοντες εκδοτικούς ομίλους και επιχειρηματίες.
- Να απαιτήσουμε την οριστική διευθέτηση των συνθηκών εργασίας στα ΜΜΕ (κατάργηση δελτίου παροχής υπηρεσιών-μπλοκάκι, συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και άλλες «περίεργες» συμβάσεις).
-Να μπουν κανόνες για το ποιοι και πώς μπαίνουν στο χώρο των ΜΜΕ, να διερευνούνται τα κίνητρα και η δυνατότητα να ανταποκριθούν στα μεγάλα ανοίγματα που κάνουν.
-Να ληφθούν, επιτέλους, μέτρα που να διασφαλίζουν το παραγόμενο από τους δημοσιογράφους προϊόν, το οποίο δεν θα χειραγωγείται ούτε θα υπαγορεύεται από πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει και τη μείωση της κυκλοφορίας σε μεγάλο βαθμό, αλλά και το πλήγμα στην αξιοπιστία του κλάδου.
-Να απαιτηθεί όσον αφορά στον Ελεύθερο Τύπο η εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της επαναλειτουργίας της εφημερίδας, έστω κι αν αυτό μπορεί να σημαίνει μια περίοδο λειτουργίας της από τους εργαζόμενους για ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι να βρεθεί αγοραστής. Οφείλουν να δείξουν τις ευαισθησίες τους και να στηρίξουν τον Τύπο όλοι εκείνοι που έσπευσαν να στηρίξουν τις Τράπεζες αλλά και όλοι όσοι επικαλούνται τη Δημοκρατία, αναγνωρίζοντας το ρόλο που παίζει στην εύρυθμη λειτουργία της η μάχιμη δημοσιογραφία.
Αν χαθεί τώρα αυτή η ευκαιρία, η επόμενη συζήτηση ίσως ξαναγίνει με το επόμενο μεγάλο κανόνι. Και επειδή κάποιοι εργοδότες μπορεί εκβιαστικά να θέσουν απειλητικά διλήμματα με αιχμή της επιχειρηματολογίας τους ότι «δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας για εμάς» ή «δεν θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα της Γιάννας και του Θόδωρου», απλώς θυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι του Ελεύθερου Τύπου λίγους μήνες πριν είχαν ακούσει από την ηγεσία της εφημερίδας αντίστοιχες ατάκες.
Ότι δηλαδή «δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας», «δεν τίθεται θέμα απολύσεων» και εν ολίγοις μας είχαν «προτρέψει» να μην προετοιμάζουμε δράσεις και κινητοποιήσεις, δημιουργώντας -σκόπιμα- κλίμα τρομοκρατίας χωρίς δήθεν να υπάρχει λόγος…
Μέχρι που ήρθε η ώρα της διάψευσης, μέχρι που ήρθε η ώρα των εργαζομένων να πληρώσουμε τις ατυχείς επιλογές της ιδιοκτησίας, των συμβούλων της και της επιτελικής της ομάδας - διότι ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να ακούσουν έστω και τη γνώμη των εργαζομένων. Σήμερα λοιπόν ήρθε η ώρα μας, χθες ήταν κάποιων άλλων, αύριο θα είναι άλλων συναδέλφων που σήμερα παίρνουν διαβεβαιώσεις και… «απειλές» ακόμα και από φαινομενικά «υγιείς» εργοδότες.