Οι εργαζόμενοι του ΕΤ για τις κυριακάτικες εκδόσεις...

Πέρασαν ήδη 7 ημέρες από το αιφνιδιαστικό λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο. Σήμερα, στις κυριακάτικες εφημερίδες, το κλείσιμο της πρώτης μεγάλης εταιρείας ΜΜΕ στην Ελλάδα, προβάλλεται με ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση, αλλά και πολύ μεγάλη ανησυχία για το μέλλον του Τύπου στη χώρα μας. Βέβαια, όπως και τις προηγούμενες ημέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα, έτσι και σε σημερινές εκδόσεις, έσπευσαν να αρθρογραφήσουν για το πρόβλημα του ΕΤ, πρώην στελέχη του και διάφοροι αυτόκλητοι σωτήρες. Οι μεν πρώτοι, ως αναμενόταν, έχυσαν κοροκοδείλια δάκρυα για τους «κακομοίρηδες» τους εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους, αλλά έσπευσαν να προσθέσουν ότι την ίδια θλίψη νοιώθει και το ζεύγος Αγγελοπούλου. Οι δεύτεροι, μόνον κόλυβα πάνω στην ταφόπλακα του Ελεύθερου Τύπου δεν έφαγαν, δίχως όμως, να μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους που άλλοι εκδότες θα ροκανίσουν τώρα την κυκλοφορία του ΕΤ.

Τι να πεί κανείς; Συμπόνια δεν ζητούν οι εργαζόμενοι στον ΕΤ. Συμπόνια ας δείξουν σε κανέναν επαίτη στην Ομόνοια. Εμείς διεκδικούμε να ξανανοίξει η εφημερίδα. Αυτό που ενοχλεί ιδιαίτερα όμως, είναι να ταυτίζουν τον θύτη με το θύμα. Πολύ περισσότερο, να βάζουν ταφόπλακα σε μια ιστορική εφημερίδα που άπαντες γνωρίζουν ότι ακόμα και βαριά λαβωμένη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κλείσει οριστικά. Ας μην βιάζονται λοιπόν, να κάνουν κηδείες. Κι αν δεν το’χουν καταλάβει, να τους το ξαναπούμε. Εμείς κρατάμε την εφημερίδα ζωντανή και δηλώνουμε παρόντες στην επόμενη ημέρα -όποια κι αν είναι- αλλά και αποφασισμένοι να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Καλό θα ήταν επίσης, να σιωπήσουν εκείνοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων -κυρίως κυβερνητικά στελέχη- που είτε διαρρέουν ανυπόστατες συκοφαντίες, είτε νίπτουν τας χείρας τους, είτε εθελοτυφλούν. Το πρόβλημα είναι και πολιτικό. Ο ΕΤ επί κυβερνήσεως Καραμανλή πουλήθηκε στο ζεύγος Αγγελοπούλου και επί κυβερνήσεως ΝΔ τους την πέταξαν κατάμουτρα. Αν λοιπόν δεν επιθυμούν να στηρίξουν την εφημερίδα, να καταθέσουν ουσιαστικές προτάσεις και να ασκήσουν πιέσεις, προκειμένου να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα βγάλουν τον ΕΤ από το αδιέξοδο, ας σταματήσουν τουλάχιστον να προκαλούν.

Οσον αφορά τις επισημάνσεις πρώην παραγόντων της εκδοτικής εταιρείας, σύμφωνα με τις οποίες το λουκέτο στον ΕΤ είναι, μεταξύ άλλων, αποτέλεσμα πολιτικο-εκδοτικών παιχνιδιών, τι να πούμε; Σιγά την είδηση! Το θέμα δεν είναι αν σου κάνουν πόλεμο οι διαπλεκόμενοι αντίπαλοι, αλλά πόσο συνεπές εμφανίζεται ένα έντυπο απέναντι στους αναγνώστες του, πόσο μαχητικό είναι, εάν αποκαλύπτει την αλήθεια για τη βρωμιά της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής και των διεφθαρμένων σαλονιών της. Κοντολογίς, εάν το Μέσον κάνει παρέμβαση στην ζωή τούτου του ταλαίπωρου τόπου. Και σε αυτό τον τομέα, πρόσωπα τα οποία ευθύνονται για το ναυάγιο του ΕΤ, ετήρησαν σιγήν ιχθύος. Όπως εσιώπησαν και για τις «φαραωνικές» υπερβολές και τις αυτοκρατορικές αμοιβές τους. Κι όμως, το πέρασμα της εφημερίδας στο ζεύγος Αγγελοπούλου ξεκίνησε φιλόδοξα. Και γνωρίζοντας ότι πράγματι θα «έριχνε» πολλά χρήματα στην εκδοτική προσπάθειά του –όπερ και εγένετο- θέλαμε να το στηρίξουμε. Η ιδιοκτησία όμως και οι «αυλικοί» της, αποκομμένοι από τους εργαζόμενους, θεώρησαν ότι οι «σκλάβοι» δεν είναι γι’αυτά, αλλά για να κάνουν κουπί στη γαλέρα. Ας απολαύσουν τις απολαβές τους λοιπόν, και ας σιωπήσουν, έστω και τώρα.

Οι εργαζόμενοι του ΕΤ