Μήνυμα Αντώνη Καφετζόπουλου

Πάντα πίστευα ότι οι εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης είναι λίγο σαν τις ποδοσφαιρικές ομάδες: Ανήκουν κατά κάποιο τρόπο ΚΑΙ στους ακροατές/αναγνώστες τους.
Αυτό πρέπει να παίρνει πολύ σοβαρά σαν παράμετρο στους «επιχειρηματικούς» σχεδιασμούς του, όποιος επιθυμεί να «επενδύσει» σε παρόμοιους τομείς. Αυτό επίσης σημαίνει ότι στερείται το μονομερές δικαίωμα να χειρίζεται (ο «ιδιοκτήτης») τα μέσα σαν οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Δεν ισχύει εδώ το «πληρώνω και τα αλλάζω όλα ή το κλείνω γιατί δε βγαίνω». Έτσι τουλάχιστον νιώθει η κοινωνία.
Αν, μάλιστα, πρόκειται για «βαρύ» χαρτί όπως ο Ε.Τ., τότε, αναπόφευκτα μπαίνουν και ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία της πολιτικής και άρα ύψιστο θέμα δημοκρατίας.
Προσωπικά δεν διαβάζω συστηματικά εφημερίδες εδώ και χρόνια. Έχω στραφεί σε άλλα μέσα και τα καταφέρνω να είμαι αρκετά ενημερωμένος.
Υπήρξα στο πρόσφατο παρελθόν «οπαδός» του City995 και αισθάνομαι ότι πλήττομαι σοβαρά σαν πολίτης από την εξαφάνιση του.
Η λύπη μου γίνεται αυτόματα τσαντίλα που μου στερεί κάποιος (κάθε άλλο παρά «απολίτικος») επιχειρηματίας το δικό μου ραδιόφωνο.
Ένα ραδιόφωνο πλουραλιστικό και αρκετά χρήσιμο για τις ελευθερίες μας όπως αποδείχτηκε στα γεγονότα του Δεκεμβρίου.

Ίσως είναι η στιγμή για τους εργαζόμενους αλλά ΚΑΙ τους αναγνώστες/ακροατές να διεκδικήσουν στα ελληνικά (και κατά συνέπεια στα ευρωπαϊκά) δικαστήρια το «δίκιο» τους να κατέχουν ένα μέρος του κοινωνικού και δημοκρατικού αγαθού που αφορά την πληροφορία και την ενημέρωση.
Ας σκεφτούμε λίγο πέρα από τα δίκαια στερεότυπα εργασιακά.
Εδώ υπάρχει πεδίο δράσης και για τους απολυθέντες δημοσιογράφους και τους νομικούς αλλά και ενεργούς πολίτες. Θα ήμουν παραπάνω από πρόθυμος να συνεισφέρω.

Αντώνης Καφετζόπουλος
25/6/9