Σε πείσμα όσων υποστηρίζουν και διαδίδουν ότι οι εργαζόμενοι του Ελεύθερου Τύπου ζήτησαν από τον υπουργό Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλο, να διοριστούν στην ΕΡΤ η απάντηση είναι μία και κατηγορηματική:Oι εργαζόμενοι του ΕΤ αγωνίζονται με αξιοπρέπεια, απαιτούν τα δικαιώματά τους, θέτουν τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους και δεν ζητιανεύουν μια κρατικοδίαιτη θεσούλα.
Όσοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει τέτοιο συλλογικό αίτημα, τους καλούμε εδώ και τώρα να ανέβουν στο Blue Land Center, όπου θα τους περιμένει μια θέση παρατηρητή στη διαρκή γενική συνέλευση των εργαζομένων.
Ματίνα Παπαχριστούδη
Εκπρόσωπος των εργαζομένων ΕΤ
Εκπρόσωπος των εργαζομένων ΕΤ
ος αποφυγή παρεξηγήσεων αλλά και υπαινιγμών για... λογοκρισία, σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο και δη βωμολοχίες και ρατσιστικές αναφορές, καθώς και συκοφαντικές αναφορές χωρίς τεκμηρίωση δεν αναρτώνται στο παρόν blog.
5 σχόλια:
Περιμένουμε εναγωνίως απο την διαρκή συνέλευση των εργαζομένων ένα εκτενές σημείωμα αυτοκριτικής τους, κρίσιμο για την τοποθέτηση του κόσμου και μάλιστα αυτού που κάποτε ή πάντοτε διάβαζε την εφημερίδα, απέναντί τους. Η έκφραση της αγωνίας τους σεβαστή, αλλά και η ώρα της αυτοκριτικής έχει έλθει. Πολύ ενδιαφέρον επίσης θα είχε να αναρτηθούν τα ονόματα όλων όσων στοιχίζονται πίσω απο το παρόν ιστολόγιο.
Δεν υπήρξε ουδεμία συνάντηση της εκπροσώπου των εργαζομένων ή της απεργιακής επιτροπής με οποιονδήποτε φορέα του αρμόδιου υπουργείου ώστε να κατατεθεί αίτημα διορισμού ή βολέματος στην ΕΡΤ, το ΑΠΕ ή οποιαδήποτε άλλη κρατική θέση. Δεν αποτελεί η ΕΡΤ πάγιο αίτημα των εργαζομένων του ΕΤ. Πάγιο αίτημά τους είναι η επαναλειτουργία της εφημερίδας, στην οποία εργάζονται με αγάπη, μεράκι και πείσμα σε όλους όσοι επιμένουν σε κάθε λογής "βολέματα".
Το εν λόγω blog δημιουργήθηκε από τους ίδιους του εργαζομένους και εκπροσωπεί τη φωνή τους. Όχι μόνο των δημοσιογράφων, αλλά και των τεχνικών, διοικητικών.
Είμαστε όλοι συνάδελφοι, αντιμετωπίζουμε ανθρώπινα προβλήματα, βιώνουμε τις ίδιες αγωνίες. Αγωνίες που δεν έχουν διαφορά από αυτές που βιώνει οποιοσδήποτε, όπου κι αν εργάζεται. Αγωνίες που μέσα από τις σελίδες του ΕΤ, οι περισσότεροι εργαζόμενοι της εφημερίδας κατέγραφαν και παρουσίαζαν, δίνοντας τους "βήμα". Λάθη έγιναν και θα γίνονται. Αν είσαι άνθρωπος κάνεις λάθη. Επίσης, λάθη δεν κάνει όποιος δεν δουλεύει...
Περί αυτοκριτικής, αυτή αγαπητέ αναγνώστη του ΕΤ γινόταν και γίνεται καθημερινά. Με κάθε τρόπο και μέσο που είχαν και έχουν στην διάθεσή τους. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο απλός συντάκτης, ο απλός σελιδοποιός, ο απλός τεχνικός ή διοικητκός υπάλληλος δεν είναι αυτός που λαμβάνει τις αποφάσεις. Ενστάσεις, προβληματισμούς ή και απορίες εξέφραζε. Δυστυχώς πολλά αυτιά ήταν κλειστά...
Θέλουμε την κριτική, γινόμαστε καλύτεροι. Θα θέλαμε, ει δυνατόν, να μην μας αδικείτε...
@Αναγνώστη του ΕΤ
Μεγάλε, "μπάτσος" ή αναγνώστης είσαι; Το πρόβλημά σου είναι τα ονόματα ή το ναυάγιο; Μήπως εκπροσωπείς την κ.Αγγελοπούλου για να μας κάνεις και αγωγές; Γιατί αυτή η καούρα σου; Κάνε στους 400 εργαζόμενους ομαδική αγωγή. Οσο για τα περί αυτοκριτικής, αυτή να την ζητήσεις από την κ.Αγγελ, και τους διευθυντάδες που διόριζε. Ξέρεις πως τρομοκρατούσαν τους δημοσιογράφους εδώ; Ξέρεις ότι μέσα σε τρία χρόνια απέλυσαν (οικιοθελή έξοδο την ονόμασαν) σχεδόν 150 άτομα;
Όπως όσοι καλόπιστοι απέμειναν μεταξύ του προσωπικού του ΕΤ αντιλαμβάνονται, μόνον ένας άνθρωπος που αγάπησε παρά πολύ την εφημερίδα τους θα αφιέρωνε χρόνο για να επισημάνει τα σοβαρότατα λάθη, στα οποία όχι μόνον η ιδιοκτησία, αλλά και όλοι όσοι έλαβαν μέρος στο πείραμα του νέου ΕΤ υπέπεσαν κατά την διάρκεια του πειράματος αυτού. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά πολλά σχόλια με κριτικές επισημάνσεις μου είχα στείλει για να δημοσιευθούν στην "διαδραστική" ιστοσελίδα της εφημερίδας, τότε, τις ανέφελες ημέρες της μεγάλης έπαρσης και υπεροψίας. Πολλά δημοσιεύθηκαν, άλλα, με την πιο αυστηρή κριτική κατά της ιδιοκτησίας όχι, κανένα όμως δεν συγκίνησε και δεν προβλημάτισε, όπως δεν προβλημάτισαν οι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες επιστολές, τηλεφωνικές εκκλήσεις, διαμαρτυρίες των παλαιών αναγνωστών του ΕΤ, που κυριολεκτικώς ικέτευαν και εσάς και την ιδιοκτησία να θέσετε κάποιο φραγμό στην ασέλγεια κατά της ιστορικής εφημερίδας, ασέλγεια την οποία συνιστούσε το αλλοπρόσαλλο και ασεβές πείραμα της ανανέωσής της. Αν κάποια απο τις εκκλήσεις αυτές είχε αντιμετωπισθεί με την δέουσα σοβαρότητα, ίσως άλλη σήμερα να ήταν η εικόνα των πραγμάτων.
Εν πάση περιπτώσει, γνωρίζοντας ότι μεταξύ των στελεχών του ΕΤ υπάρχουν αναμφίβολα και διαμάντια που δεν βλέπουν την δημοσιογραφία ως τρόπο οικονομικής εξασφάλισης μόνον, αλλά και ως λειτούργημα και ως ΟΡΑΜΑ, από σεβασμό δε προς τους χιλιάδες αναγνώστες του ΕΤ που παρά την απογοήτευσή τους συνέχιζαν πάντοτε να διαβάζουν την εφημερίδα και τους αξίζει να μην την στερηθούν ει δυνατόν ποτέ, αλλά να την απολαμβάνουν πλέον στην σωστή γραμμή και κατεύθυνση, αποτολμώ μερικές υποδείξεις. Στο χέρι σας είναι αν θα τις αντιμετωπίσετε με την γνώριμη παλαιά αλαζονεία και υπεροψία ή όχι.
1. Ο στόχος για έκδοση της εφημερίδας με χρήματα της ΕΣΗΕΑ ή μέσω αυτοδιαχειριστικού μοντέλου δεν είναι και νομικά εφικτό να πραγματωθεί. Πράγματι, σωτήρια για τον ελληνικό τύπο θα ήταν η αυτοδιαχείριση, ήτοι η δίοικηση των εφημερίδων από τους δημοσιογράφους, αλλά αυτή προϋποθέτει ειδικό νομικό πλαίσιο και εξασφαλισμένους πόρους χρηματοδότησης, προϋποθέσεις που εν προκειμένω δεν υπάρχουν.
2. Πρέπει να συγκροτηθεί επιτροπή από αξιόλογα στελέχη του ΕΤ, στις τάξεις της οποίας θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνονται, έστω και αφανώς και συμβουλευτικά, πρόσωπα εγνωσμένου δημοσιογραφικού κύρους και υψηλού ηθικού και αγωνιστικού αναστήματος, τα οποία θα πρέπει να παρακληθούν να προσφέρουν εν προκειμένω τις καλές υπηρεσίες τους. Ο κ.Πασαλάρης, ο κ.Σίμος, αλλά και πρόσωπα που ποτέ δεν εργάσθηκαν στον ΕΤ έχουν όμως αγνότατη δημοσιογραφική πορεία και πεντακάθαρο αγωνιστικό παρελθόν, λέγοντας το ΟΧΙ τους όταν χρειάσθηκε σε απόπειρες ιδεολογικής αλλοίωσης και διαστροφής των εφημερίδων τους, όπως ο Ανδρέας Ζούλας, ο Χρήστος Καρανίκας, ο Γιώργος Μασσαβέτας, ο Βασίλης Κοραχάης θα πρέπει να κληθούν να συμμετάσχουν σητν ανωτέρω επιτροπή. Μέλημά της θα είναι η έναρξη και δρομολόγηση διαπραγματεύσεων με την ομάδα των επτά επιχειρηματιών που ενδιαφέροντο προ της εποχής Γιάννας να αγοράσουν τον ΕΤ. Παράλληλα, η ίδια επιτροπή θα διαπραγματευθεί με την ιδιοκτησία, πείθοντάς την με ορθή και τεκμηριωμένη και όχι υβριστική και προκλητική επιχειρηματολογία, να δεχθεί την απελευθέρωση του τίτλου απο κάθε βάρος και την εκποίησή του στην ως άνω ομάδα αντί λογικού αντιτίμου. Φυσικά, το κτίριο και τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία της εφημερίδας ανήκουν σ'αυτόν που τα αγόρασε. Είμαι βέβαιος πως ο κ.Αγγελόπουλος δεν θα αρνηθεί μία τέτοια λύση, φροντίζοντας παράλληλα για την τακτοποίηση όλων των βαρών και την καταβολή όλων όσων βάσει της κειμένης νομοθεσίας δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι.
Η συνέχεια σε επόμενο σχόλιο λόγω χώρου...
Συνεχίζω το προηγούμενο από εκεί που το σταμάτησα:
3. Η ως άνω επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να παρουσιάσει στους επτά προαναφερομένους επιχειρηματίες μία λογική πρόταση για το μέλλον και τις προοπτικές της εφημερίδας. Φυσικά, καμία εφημερίδα δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει αν δεν λειτουργεί ορθολογιστικά. Προτεραιότητα παραμονής στο νέο σχήμα θα έχουν οι μεγαλύτερης οικονομικής ανάγκης και οι παλαιοί εργαζόμενοι του ΕΤ, αυτοί που εξέφραζαν αυθεντικά την φυσιογνωμία που προσέδωσε στην εφημερίδα ο ιδρυτής της. Αδιανόητο μού φαίνεται να παραμείνουν στην εφημερίδα αυτοί που εργάσθηκαν για να την μετατρέψουν σε ναυαρχίδα της Διαπλοκής, οι προερχόμενοι απο το δυσώνυμο Συγκρότημα κλπ.
5. Ενόσω η επιτροπή αυτή λειτουργεί, θα πρέπει με ευθύνη της να ζητηθεί η άδεια απο την ιδιοκτησία να ενεργοποιηθεί μία ιστοσελίδα με ειδησεογραφικό περιεχόμενο, την οποία θα επιμελούνται οι εργαζόμενοι του ΕΤ, ώστε να μην χαθεί η επαφή με τον κόσμο.
6. Εφόσον δώσετε εγγυήσεις ότι θα σεβασθείτε από τούδε και στο εξής το ιστορικό παρελθόν της εφημερίδας και εγκαταλείψετε κάθε ανεδαφική ακρότητα, στην οποία για κομματικά ωφέλη επιχειρούν να σας παρασύρουν οι γνωστοί κομματοφρουροί της Αριστεράς και της ακροαριστεράς, τότε και εμείς, οι παλαιοί αναγνώστες, αναλαμβάνομε την ευθύνη και την υποχρέωση να πιέσομε και εμείς, με γράμματα, διαμαρτυρίες και ο,τιδήποτε άλλο φανεί χρήσιμο στην Επιτροπή, για να επιταχυνθεί η εξεύρεση συμφέρουσας και μόνιμης λύσης.
7. Εν κατακλείδι, προσγειωθείτε σύντομα και αποφασίστε ρεαλιστικά περί του πρακτέου, γιατί η ιστορία θα αρχίσει να ξεχνιέται...
Δημοσίευση σχολίου