Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

ΕΤ (βλ. Εναλλακτικός Τύπος): Αύριο με την Ελευθεροτυπία και την Αυγή

Ψήφισμα συντακτών Καθημερινής


Ύστερα από μια μαζικότατη συνέλευση στις 30 Ιουνίου 2009 οι συντάκτες της Καθημερινής κατέληξαν στο εξής ψήφισμα:

Ψήφισμα συνέλευσης συντακτών της Καθημερινής
30 Ιουνίου 2009

Το λουκέτο στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, στον ραδιοσταθμό City και στο πόρταλ e-tipos.com δημιούργησε μεγάλη ανησυχία και έντονη δυσαρέσκεια σε όλους τους δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Το «πέταγμα στο δρόμο» 450 περίπου εργαζομένων σε ένα μεγάλο συγκρότημα έρχεται να προστεθεί στο κλείσιμο του ραδιοσταθμού Ξένιου, στην κρίση στην Εξπρές, στις πολλές απολύσεις σε διάφορα ΜΜΕ, στις περικοπές αποδοχών (και δεν μιλάμε εδώ για τις υψηλές αμοιβές των στελεχών), εντείνοντας το κλίμα ανασφάλειας.
Μέσα στις ζοφερές συνθήκες της οικονομικής κρίσης αλλά και της κρίσης του Τύπου, οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται από εργοδότες ως αναλώσιμοι, ως βαρίδι που πρέπει να ξεφορτωθούν ή να περικόψουν. Μιλούμε για ανθρώπους, που είναι οι στυλοβάτες (με τις δικές τους ευθύνες βεβαίως) της μάχης της ενημέρωσης. Αν αυτός είναι ο δρόμος «αντιμετώπισης» της κρίσης πιστεύουμε ότι είναι αδιέξοδος και μας βρίσκει αντίθετους. Εκτιμούμε επίσης ως αρνητικό γεγονός την κυκλοφορία φύλλου της εφημερίδας την ημέρα της απεργίας (από Δευτέρα 22/6 προς Τρίτη 23/6), έστω και μόνο για τους συνδρομητές.

Στο πλαίσιο αυτό:
1. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τους συναδέλφους της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», των ραδιοσταθμών City και Ξένιος και των άλλων Μέσων που πλήττονται. Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα που κάνουν.

2. Καλούμε το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, ξεπερνώντας τη μέχρι τώρα δυσλειτουργία και αδράνεια, να στηρίξει αποφασιστικά τα αιτήματα και τις πρωτοβουλίες των εργαζομένων για την επαναλειτουργία των συγκεκριμένων Μέσων ενημέρωσης και τη διασφάλιση των εργασιακών, συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

3. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ πρέπει να απαιτήσει από την Ένωση Ιδιοκτητών (ΕΙΗΕΑ) και όλους τους εργοδότες να σταματήσουν οι απολύσεις και κάθε μονομερή ενέργεια, πριν συζητηθεί συνολικά το πρόβλημα της κρίσης του Τύπου. Να υπερασπίσει τα συμφέροντα των συντακτών με κινητοποιήσεις αποφασιστικές, αλλά και σχεδιασμένες, με σαφείς στόχους, παίρνοντας υπόψη τη γνώμη των συνελεύσεων των συναδέλφων.

4. Το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ, σε συνεργασία με όλα τα σωματεία του κλάδου και ύστερα από συνελεύσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ, πρέπει να επεξεργασθεί και να προωθήσει προς τους εργοδότες και την κυβέρνηση συνολική πρόταση για την έξοδο του Τύπου από την κρίση. Πυρήνας της πρέπει να είναι η αναβάθμιση του δημοσιογραφικού έργου για να ξανακερδίσει ο τύπος την εμπιστοσύνη των αναγνωστών και όχι το κυνήγι των «προσφορών», που απαξιώνουν μακροπρόθεσμα τις εφημερίδες.
Για ποιοτικά ΜΜΕ, δίπλα στην κοινωνία, τα οποία θα βασίζονται στην ελεύθερη ποιοτική δημοσιογραφική εργασία, από αξιοπρεπώς αμειβόμενους συντάκτες, με σταθερές σχέσεις εργασίας και εξασφαλισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα (όχι διατήρηση και επέκταση του καθεστώτος πληρωμής «με το μπλοκάκι»). Έτσι ώστε να μπορεί να ζει ο καθένας από μία δουλειά. Να καταπολεμηθεί η πολυθεσία και η αργομισθία, η ΕΣΗΕΑ να προχωρήσει σε εκκαθάριση του μητρώου της. Η όποια κρατική ενίσχυση του Τύπου πρέπει να στηρίζεται στη διαφάνεια και να εξασφαλίζει την πολυφωνία της ενημέρωσης και τα εργασιακά δικαιώματα των συντακτών (και όχι όπως τώρα με τις κρατικές διαφημίσεις κλπ).

5. Ουσιαστική προστασία των ανέργων, με αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα βρίσκεται ο συντάκτης εκτός εργασίας, ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη, πάγωμα πιστωτικών υποχρεώσεων κλπ. Να καλυφθούν και οι συνάδελφοι απολυμένοι με μπλοκάκι.


Υποστηρίζουμε και συμμετέχουμε στη συγκέντρωση έξω από το κοινοβούλιο που καλούν την 1η Ιουλίου στις 12 μ.μ., οι εργαζόμενοι στον Ελεύθερο Τύπο.
Υποστηρίζουμε τον αγωνιστικό συντονισμό των εκπροσώπων του Μικτού Συμβουλίου για να έρθει η φωνή των συναδέλφων στο προσκήνιο.

Επί των τύπων των ήλων

Αυτό που ενοχλεί στην κυβερνητική στάση είναι ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου απέναντι στο κλείσιμο μιας μεγάλης ελληνικής επιχείρησης. Επειδή λοιπόν, αρκετοί διερωτώνται γιατί απαιτούμε από το μέγαρο Μαξίμου να πάρει θέση, απαντούμε, ρωτώντας: Θα τοποθετηθεί επί της προτάσεως Κακλαμάνη που λέγει ότι μπορεί να καλύψει ο Δήμος Αθηναίων τον City επί σειρά μηνών, προκειμένου να αναζηθεί μια λύση για το μέλλον του;

Υπόψιν Φ. Συρίγου

Σε λίγα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τον Φίλιππο Συρίγο και τις διαπιστώσεις του, έτσι όπως τις διαπύπωσε σήμερα στην Ελευθεροτυπία. Κυρίως διαφωνούμε με τον «κυνισμό» του και την απουσία έστω και μιας λέξης συμπαράστασης στους εργαζόμενους του ΕΤ και του City. Όπως επίσης, το να τα βάζει όλα σε ένα τσουβάλι.

Εν πάση περιπτώσει, αναμφισβήτητα, όπως γράφει «δημοσιογράφοι και εκδότες, δηλαδή αυτοί που γράφουν και βγάζουν τις εφημερίδες, είναι εντελώς ανεύθυνοι για τη φοβερή κατρακύλα των κυκλοφοριών και τη γενικότερη απαξίωση που γνωρίζει ο γραπτός Τύπος στην Ελλάδα, αλλά και αλλού». Ιδιες όμως, είναι οι ευθύνες του ζεύγους Αγγελοπούλου, κ. Συρίγο, και ίδιες οι ευθύνες των εργαζομένων και, κυρίως των δημοσιογράφων; Παλιός στον πιάτσα είστε, και καταλαβαίνετε. Όταν, μετά από την εξοντωτική κόπωση αρκετών ετών στον Ελεύθερο Τύπο, εξαιτίας των αυθαιρεσιών της παλιάς ιδιοκτησίας και κύκλων της ΝΔ, που οδήγησαν σε κρίση την εφημερίδα, έρχεται ένας στρατός «φωστήρων» και «Θεών» της δημοσιογραφίας, που επιβάλλουν με την απειλή της απόλυσης και της τρομοκρατίας ό,τι θέλουν, ισομερώς θα καταλογιστούν οι ευθύνες σε δημοσιογράφους και το κατεστημένο των μεγαλοεπιχειρηματιών;

Να συμφωνήσουμε βέβαια, ότι το συνδικάτο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, μάλλον πλάτες κάνει στους εκδότες παρά διεκδικεί το δίκαιο των δημοσιογράφων. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι την ισοπέδωτική αντίληψη «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», η απόσταση είναι τεράστια. Και βέβαια, προσυπογράφουμε την επισήμανση: «Ποια είναι λοιπόν η πραγματική αποστολή του δημοσιογράφου; Η ενημέρωση και ο έλεγχος της εξουσίας. Της κάθε μορφής εξουσίας. Και αντ' αυτών, τι κάνει συνήθως ο «καλός» δημοσιογράφος; Αντί να τεθεί στην υπηρεσία της κοινωνίας, γίνεται δεκανίκι της εξουσίας και ασκεί την όποια ενημέρωση για λογαριασμό της. Δηλαδή, λιποτακτεί, αλλάζει στρατόπεδο, προδίδει». Συμφωνούμε επίσης ότι «σε μια μερίδα δημοσιογράφων, καλός επαγγελματίας θεωρείται εκείνος που δεν δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των αφεντικών», όπως και στο ότι «το αναθεματισμένο ψωμάκι των δημοσιογράφων, που διά της τεθλασμένης γίνεται πολλές φορές παντεσπάνι (και βάλε...)». Τέλος, επαυξάνουμνε στη διαπίστωση: «Πολλοί αποδίδουν την ενδοτικότητά τους στην πίεση των εργοδοτών, σε συνδυασμό με τις δυσκολίες των καιρών. Ναι, οι καιροί είναι πράγματι δύσκολοι, αλλά και η δημοσιογραφία ένα ιδιόμορφο επάγγελμα, το οποίο απαιτεί να βάλεις το καθήκον μπροστά από το ψωμάκι σου».

Φίλιππε, ξέρουμε ότι έχεις αρκετά θέματα στο συρτάρι σου που άπτονται μεγάλων αθλητικών γεγονότων. Μπορείς να βοηθήσεις, «φρεσκάροντάς» τα.


Αύριο 11 η ώρα ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Συνάδελφοι
ΟΛΟΙ έξω από τη Βουλή αύριο, Τετάρτη 1η Ιουλίου, στις 11 η ώρα το πρωί, να δηλώσουμε παρόν, στην συζήτηση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας.

Eργαζόμενοι του "Ελεύθερου Τύπου" και του "Ξένιου"

Πρόταση της Συσπείρωσης - Δούρειου Τύπου

Ποιοί οδηγούν την ΕΣΗΕΑ σε διάλυση

Κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ οι εκπρόσωποι της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ υιοθετώντας τις απόψεις των συνελεύσεων των συναδέλφων στον ΕΛ. ΤΥΠΟ, τον CITY και τον ΞΕΝΙΟ, πρότειναν σειρά μέτρων στήριξης των συλλογικών αιτημάτων των εργαζομένων στα μέσα αυτά -καθώς και γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις εξω απ' τη Βουλή, τα υπουργεία και τις εργοδοτικές οργανώσεις, ώστε να αντιμετωπιστούν και τα νέα κύματα απολύσεων που ήδη εκδηλώνονται και σε άλλες επιχειρήσεις Τύπου και ΜΜΕ.
Ωστόσο, και πάλι ο προεδρεύων του Δ.Σ. κ. Σόμπολος με τη «νομική» βοήθεια του κ. Τσαλαπάτη δεν επέτρεψε να τεθούν σε ψηφοφορία οι προτάσεις μας και οποιεσδήποτε άλλες, και έτσι το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ οδηγήθηκε για μια ακόμα φορά στην απραξία (και τη βαθύτερη ανυποληψία).


Αθήνα, 30 Ιουνίου 2009

■ Στη συνέχεια η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ κατέθεσε κείμενο στο Δ.Σ. για ως βάση για τη συγκρότηση προεδρείου, απευθυνόμενη αποκλειστικά προς τους συμβούλους της ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ και της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

http://syspeirosi.wordpress.com/

ΕΦΕ: Συγκέντρωση αύριο στις 11.00 στην ΕΣΗΕΑ

Το Δ.Σ της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας (ΕΦΕ) εκφράζοντας την αμέριστη συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων σε ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ, ANTENNA, ΞΕΝΙΟ, ΕΞΠΡΕΣ προκηρύσσει 3ωρη αποχή- στάση εργασίας, για αύριο Τετάρτη 1-7-2009 και από ώρα 11.00 π.μ έως 2.00 μμ και καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν στην συγκέντρωση των εργαζομένων έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ στις 11.00 μμ.

Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας


Μάριος Λώλος Σπύρος Τσακίρης

Οι εργαζόμενοι της Αυγής στο πλευρό μας

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ

Οι εργαζόμενοι/ες στην ΑΥΓΗ εκφράζουν την ενεργό συμπαράστασή τους και την αλληλεγγύη τους στους εκατοντάδες εργαζόμενους/ες του Ελεύθερου Τύπου, του Τύπου της Κυριακής, του Ρ/Σ City 99,5 και της ιστοσελίδας που βρίσκονται αντιμέτωποι με το αιφνιδιαστικό “λουκέτο” και τις απολύσεις στον Ομιλο Αγγελοπούλου.
Είμαστε σταθερά δίπλα σε κάθε προσπάθεια και αγώνα για την προάσπιση των θέσεων εργασίας, για την επανέκδοση της εφημερίδας και την επαναλειτουργία του ρ/σ και της ιστοσελίδας με βασικούς πρωταγωνιστές σε κάθε προσπάθεια τους ίδιους τους εργαζόμενους και με γνώμονα την υπεράσπιση του πλουραλισμού στα ΜΜΕ.
Σε αυτή την κατεύθυνση πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες από την ΕΣΗΕΑ, τόσο σε αγωνιστική κατεύθυνση, όσο και με άσκηση πιέσεων προς την πλευρά της κυβέρνησης. Με δεδομένο και ανοιχτό θέμα συγκρότησης προεδρείου, πρέπει να ενισχυθεί άμεσα ο ρόλος του Μικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ με ταυτόχρονη ενεργοποίηση συνδικαλιστικών επιτροπών σε κάθε μέσο, με στόχο την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου στις αποφάσεις του συνδικαλιστικούς τους οργάνου.
Συνάδελφοι, το “λουκέτο” στον Όμιλο του Θ. Και Γ. Αγγελοπούλου σηματοδοτεί το “σκάσιμο” της φούσκας στα ΜΜΕ και βυθίζει σε ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία και αγωνία χιλιάδες εργαζόμενους, δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, σχεδόν στο σύνολο των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη μεγάλη επιχείρηση που κλείνει με την έναρξη της οικονομικής κρίσης, αλλά να μην λησμονούμε ότι τα μηνύματα είχαν αποσταλεί τα τελευταία χρόνια καθώς είχαν προηγηθεί αποσπασματικά, δεκάδες φανερές και κρυφές απολύσεις σε επιχειρήσεις του κλάδου, με την εκτεταμένη χρήση της επισφαλούς εργασίας (“μπλοκάκια”) να αλλοιώνει συστηματικά τα τελευταία χρόνια την εργασιακό τοπίο στο χώρο.
Οι εργαζόμενοι στον χώρο του Τύπου θα πρέπει με ενότητα, αλληλεγγύη, αγώνα αλλά και με προτάσεις να αντιμετωπίσουν τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τις αντιδράσεις μιας υπερδιογκωμένης μιντιοκρατίας που η “υποχώρησή” της συνοδεύεται από την εργοδοτική βαρβαρότητα των απολύσεων.
Οι Εργαζόμενοι στην Αυγή χαιρετίζουν την απόφαση των εργαζομένων στον Ελεύθερο Τύπο, να προχωρήσουν σε ειδική έκδοση που θα φιλοξενηθεί δωρεάν στην ΑΥΓΗ και σε άλλες εφημερίδες.

ΑΘΗΝΑ 29/06/2009

Γιατί ζητάμε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της

Τούτες τις ημέρες δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να απαξιώσουν την προσπάθεια των εργαζομένων στον Ελεύθερο Τύπο και τον City 99,5 και να διαστρεβλώσουν τη θέση τους να τοποθετηθεί, εδώ και τώρα, η κυβέρνηση στο πρόβλημα του λουκέτου και να αναλάβει τις ευθύνες της. Βεβαίως, υπάρχει και η μερίδα εκείνων που καλόβουλα εκφράζει αντίστοιχες απορίες. Για να ‘μαστε ξεκάθαροι σαν το κρύσταλλο λοιπόν:

1. Δεν ζητάμε κυβερνητική ελεημοσύνη και την αναβίωση του κρατικού παρεμβατισμού. Ζητάμε να ενεργοποιηθούν άμεσα όλα εκείνα τα προγράμματα που είναι νόμοι του κράτους και ψηφίστηκαν στο πλαίσιο των πολιτικών για την ανεργία και την οικονομική κρίση (πολλά είναι ευρωπαϊκά ψηφίσματα). Μόνον και μόνον αυτά τα ταμεία να ανοίξουν, ο Ελεύθερος Τύπος μπορεί να ξαναρχίσει την έκδοσή του. Πολύ περισσότερο, καθώς δεν έκλεισε απλώς μια μεγάλη επιχείρηση Τύπου, αλλά η πρώτη μεγάλη επιχείρηση στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Τι ζητάμε; Ό,τι θα γινόταν στην περίπτωση του λουκέτου μιας οποιασδήποτε επιχείρησης στη χώρα μας με 450 εργαζόμενους, λαμβάνοντας, εννοείται, υπόψιν και το γεγονός ότι οι δύο εταιρείες κινούνται στον ευαίσθητο –για την κοινωνία και τη Δημοκρατία- χώρο των ΜΜΕ. Πώς καταπολεμάται η ανεργία; Μόνον με την επαναλειτουργία των δύο Μέσων και όχι με την ελεήμονα παράταση του επιδοτούμενου χρόνου ανεργίας. Εμείς να σημειώσουμε, ότι τα δύο Μέσα απαλλαγμένα από τα βαρίδια που κληροδότησαν οι συμβουλάτορες του ζεύγους Αγγελοπούλου, είναι απολύτως βιώσιμα.


2. Κακώς πιστεύουν ορισμένοι ότι τα αιτήματά μας προς την κυβέρνηση σχετίζονται με το γεγονός το ότι ο Ελεύθερος Τύπος είναι μια εφημερίδα που παραδοσιακά πρόσκειται στην κεντροδεξιά, και άρα είναι «υποχρεωμένη» η ΝΔ να λύσει το πρόβλημα. Εμείς σεβαστήκαμε αυτούς τους αναγνώστες και συνεχίζουμε να τους σεβόμαστε. Άλλοι δεν τους σεβάστηκαν. Δυστυχώς όμως, το λουκέτο σε ΕΤ και City 99,5 ανέδειξε ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα: την γενικευμένη οικονομική και πολιτική κρίση στον Τύπο. Στην περίπτωση του ΕΤ όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η παράταξη της ΝΔ συστηματικά τον εκμεταλλεύτηκε, ιδιαίτερα προτού περάσει στα χέρια της κ. Αγγελοπούλου, και πολλές φορές τον οδήγησε σε μεγάλη εσωτερική κρίση, με αποτέλεσμα την πτώση της κυκλοφορίας του. Η ίδια η ΝΔ επίσης, ήταν εκείνη που προώθησε το 2006την πώληση μιας μη εξαρτόμενης από επιχειρηματικά συμφέροντα εφημερίδας σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Με την έννοια αυτή, η ΝΔ και η κυβέρνηση, έχουν πολιτικές και ηθικές ευθύνες. Αυτές θέλουμε να τις αναλάβουν. Μέχρι εκεί όμως. Δεν μας ενδιαφέρει να μας γυρίσουν πίσω τα «σπασμένα». Ας αντιμετωπίσουν μόνον αυτό που θα έκανε μια οποιαδήποτε συντεταγμένη (;) κυβέρνηση. Να σώσουν μια βιώσιμη επιχείρηση του Τύπου και τους εργαζόμενούς της από τα κάθε λογής καπρίτσια και συμφέροντα.

Πέντε απορίες για τον ΕΤ και τον City

1.Τελικά κλείνει, παραχωρείται ή πωλείται ο ΕΤ και o City; Μήπως να βγάλουμε τίτλο και συχνότητα στο e-bay; Αν κάποιος κάνει μια προσφορά π.χ. 350 ευρώ και δεν υπάρχει αντιπρόταση θα τα δώσουν; Με τι εχέγγυα;
2. Δεν είναι πρόκληση να συνεχίζουν να κάνουν παιχνίδι οι «σύμβουλοι-καθοδηγητές», αυτοί που σπατάλησαν τόσες δεκάδες εκατομμύρια για να "επιτύχουν" το ναυάγιο αυτής της ιδιαίτερα φιλόδοξης εκδοτικής προσπάθειας και τον εξευτελισμό μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ελλάδας σε κανάλια, εφημερίδες και blogs;
3. Οταν παρήλαυναν οι υπουργοί για lunch στο κτίριο του ΕΤ, αυτό γινόταν στο πλαίσιο ενός άλλου μοντέλου ενημέρωσης και με βάση τα «κριτήρια για ένα ανεξάρτητο και απαλλαγμένο από ιδεολογικά δεσμά και στενή κομματική προσήλωση μέσο ενημέρωσης» που επικαλείται ξανά η ανακοίνωση;
4. Δεν βαρέθηκαν οι μεγαλοπαράγοντες δημοσιογράφοι, οι «κολλητοί» και οι επιδοτούμενοι να ασελγούν πάνω από το «πτώμα»; Δεν έχουν καταλάβει ότι ακριβώς η δημοσιογραφία αυτού του τύπου ήταν που κατέρρευσε στις 22 Ιουνίου;
5. Γιατί πρέπει αγαπητοί συνάδελφοι να παρέμβει η κυβέρνηση; Και αν δεν έκλεινε «μια εφημερίδα φιλικά προσκείμενη σε αυτήν» όπως επιχειρηματολογείτε, τότε δεν θα είχε λόγο παρέμβασης; Είναι ανεξάρτητη δημοσιογραφία να περιμένουμε από κάποιο πολιτικό πρόσωπο να βάλει μπροστά έναν επιχειρηματία και να μας «σώσει»;

Κώστας Αργυρός

Ψήφισμα των εργαζομένων του City 99.5 για επαναλειτουργία του σταθμού



ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ CITY 99,5

Με αφορμή τη τελευταία ανακοίνωση του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου, οι εργαζόμενοι στον ραδιοφωνικό σταθμό city 99.5 επαναλαμβάνουν την πρόθεση τους για την επαναλειτουργία του σταθμού με αποκλειστικό στόχο την διατήρηση της ειδησεογραφικής ταυτότητας του σταθμού.
Μοναδική επιθυμία των 130 εργαζόμενων του σταθμού είναι η εκπλήρωση των οικονομικών ή άλλων υποχρεώσεων προς το ανθρώπινο δυναμικό της εταιρίας από την προηγούμενη ιδιοκτησία και η μεταβίβαση του, σε νέο καθεστώς ιδιοκτησίας είτε με τη μορφή αυτοδιαχείρησης από πλευράς των εργαζομένων είτε με την εύρεση νέου επενδυτή με την προυπόθεση να διατηρηθούν στο ακέραιο όλες οι θέσεις εργασίας.
Για τους λόγους αυτούς:
Αποφασίζουμε την σταδιακή επαναλειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού
Την προετοιμασία του κατάλληλου σχήματος των εργαζομένων που θα μας εκπροσωπήσουν και θα μετέχουν στις διαβουλεύσεις για την πιθανή μεταβίβαση του ραδιοφωνικού σταθμού
Συμμετέχουμε από κοινού στις οποιεσδήποτε κινητοποιήσεις με τους συναδέλφους του "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ"
Ζητούμε από τον Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ να προκυρήξει δίωρη στάση εργασίας στα ΜΜΕ με τη συμμετοχή όλων των σωματείων του κλάδου την Τετάρτη 1 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία προγραμματίζουμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή
Μαρούσι 30/ 6 /2009

Ο αγώνας της Αθλητικής Ηχούς

Αγαπητοί συνάδελφοι γεια σας
Είμαστε συμπάσχοντες, αφού κι εμείς ως εργαζόμενοι μίας άλλης ιστορικής εφημερίδας, της «Αθλητικής Ηχούς», πριν από περίπου έναν χρόνο, πήραμε την… άγουσα προς την ανεργία και μάλιστα κάτω από ακόμη πιο δυσάρεστες συνθήκες, αφού ούτε αποζημιώσεις εισπράξαμε, αλλά ούτε και δεδουλευμένα μηνών…
Η αλληλεγγύη και υποστήριξή μας στον δίκαιο αγώνα σας είναι δεδομένη, όπως δεδομένη θεωρούμε κι εμείς την δική σας υποστήριξη στον αγώνα που δίνουμε, δυστυχώς μόνο στις δικαστικές αίθουσες πλέον. Πρέπει όλοι μαζί να πολεμήσουμε ώστε η διαπλοκή και τα οργανωμένα συμφέροντα που λυμαίνονται τον Τύπο σε βάρος της ενημέρωσης και εν τέλει της ίδιας μας της εργασίας, να σταματήσουν άμεσα.
Σε ότι αποφασίσετε θα μας έχετε δίπλα σας.
Γιώργος Καρζής
Εκπρόσωπος των πρώην εργαζομένων της «Α-Η»

Εφημερίδες και έλλειψη αξιοπιστίας

Ο σοβαρότερος λόγος για τον οποίο οι εφημερίδες δεν μπορούν να προσελκύσουν αναγνώστες και άρα να παραμείνουν βιώσιμες είναι η έλλειψη ανεξαρτησίας. Είναι προσκολημένες σε συστήματα εξουσίας, κυβερνήσεις και κόμματα και απευθύνονται σε ένα μικρό κοινό που θέλει την εφημερίδα για να επιβεβαιώνει τις απόψεις του.
Οι εφημερίδες δεν πουλάνε γιατί δεν έχουν αξιοπιστία αλλά αυτό αποσιωπάται από εκδότες, διευθυντές και δημοσιογράφους γιατί είναι συνυπεύθυνοι για το γεγονός οτι ο Τύπος αντι να βρίσκεται απέναντι και να ελέγχει την εξουσία γίνεται συνεταίρος η παράσιτο.
Είναι θλιβερό οι δημοσιογράφοι να ζητούν απο την κυβέρνηση, την κάθε κυβέρνηση να τους πουλήσει ή να επιτρέπουν σε κόμματα να μιλούν εξ ονόματός τους σαν να είναι οι δημοσιογράφοι υπάλληλοι της "παράταξής" τους.
Όταν χάνεις την δουλειά σου, χάνεις πολλά, ας κερδηθεί τουλάχιστον η αξιοπρέπεια.

Γ. Δερμεντζόγλου

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Συμπαράσταση στους εργαζόμενους της Εμπορικής Τράπεζας

ΨΗΦΙΣΜΑ

Εμείς οι εργαζόμενοι του "Ελεύθερου Τύπου", που βιώνουμε με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο το λουκέτο στην εφημερίδα και το φάσμα της ανεργίας, συμπαραστεκόμαστε στο δίκαιο αγώνα των συναδέλφων μας της ΕμπορικήςΤράπεζας, για να μην περάσουν τα σχέδια των τραπεζιτών για την «εθελούσια έξοδο» 1500 ατόμων, το κλείσιμο 56 υποκαταστημάτων της Τράπεζας με παράλληλη εντατικοποίηση εργασίας στους εναπομείναντες.

Ειδικά, όμως, ενώνουμε τη φωνή μας με τους συναδέλφους εργαζόμενους της Εμπορικής αλλά και των υπόλοιπων τραπεζών, οι οποίοι σε πείσμα των εργοδοτών, διεκδικούν την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας μεταξύ ΟΤΟΕ και Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, αρνούμενοι να συναινέσουν στη λογική κάθε τράπεζα και ξεχωριστή συλλογική σύμβαση.

Η ενότητα και η αλληλεγγύη των εργαζομένων είναι το μόνο όπλο που θα φέρει τη νίκη.

Όλοι αύριο στην ΕΣΗΕΑ

Συνάδελφοι του ΕΤ και όλων των ΜΜΕ

Αύριο όλοι στις 11.00 πρωί "ραντεβού" έξω από την ΕΣΗΕΑ για υψώσουμε τη φωνή μας, να βροντοφωνάξουμε την αγωνία μας.
Το ΔΣ της Ένωσης συνεδριάζει προκειμένου να συστήσει προεδρείο, καθώς εν μέσω "τσουνάμι κρίσης" στον Τύπο η ΕΣΗΕΑ εξακολουθεί να μένει ακέφαλη.

Αλλά ακόμη περισσότερο, η παρουσία μας είναι επιβεβλημένη για να βάλουμε στην Ημερήσια Διάταξη της συνεδρίασης την άμεση λήψη αποφάσεων για περαιτέρω κινητοποιήσεις στο χώρο του τύπου.

ΑΛΛΑ και η Ενωση Τεχνικών (Ε.Τ.Ι.Τ.Α.) προσανατολίζεται σε στάση εργασίας αύριο στις 6 το απόγευμα στον ΑΝΤ1 και μας καλεί ΟΛΟΥΣ στις 5 το απόγευμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο του Αμαρουσίου (Κηφισίας 10-12).

Ψήφισμα εργαζομένων 29/06/2009

ΨΗΦΙΣΜΑ Εργαζομένων στον Ελεύθερο Τύπο, τον Τύπο της Κυριακής και www.e-tipos.com

Η σημερινή ανακοίνωση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου για την τύχη εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής είναι αποτέλεσμα της σφοδρής αντίδρασης που προκάλεσε η ίδια η απόφασή της να κλείσει στις δύο ιστορικές εφημερίδες ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου στην κρίση των ελληνικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και οδηγώντας τους εργαζόμενους στην ανεργία.
Οι θέσεις περί πώλησης του τίτλου προς όφελος των εργαζομένων ή επιστροφής των τίτλων στο Ίδρυμα "Λίλιαν Βουδούρη", προηγούμενο ιδιοκτήτη των δυο εφημερίδων κινούνται περισσότερο σε επικοινωνιακό επίπεδο. Ωστόσο τις ακούμε με προσοχή. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Οι εργαζόμενοι θεωρούν τόσο την ιδιοκτησία της οικογένειας Αγγελοπούλου όσο και τηνδιοίκηση του Ιδρύματος "Λίλιαν Βουδούρη" συνυπεύθυνους για το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το αβέβαιο μέλλον των δύο εφημερίδων.
Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι οι εργαζόμενοι παραμένουν άνεργοι και οι εφημερίδες κλειστές. Η μετάθεση ευθυνών από τη μια πλευρά στην άλλη και η παραπομπή των όποιων λύσεων μέσω της διαδικασίας της εκκαθάρισης ενταφιάζουν το μέλλον των εφημερίδων και των εργαζομένων σε αυτές.
Οποιαδήποτε πρόταση για βιώσιμη λύση, συνέχιση της δραστηριότητας έκδοσης των εφημερίδων πρέπει να είναι άμεση και με τη συμμετοχή των ιδίων των εργαζομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή καλούμε να συμβάλουν με την ευθύνη που τους αναλογεί κυβέρνηση και κόμματα.

Η μπάλα τώρα στην κυβέρνηση

Υπό το πρίσμα των νέων εξελίξεων που δρομολογούν οι προθέσεις του ζεύγους Αγγελόπουλου, έτσι όπως τις ανακοίνωσε σήμερα, η πενταμελής Επιτροπή που εξέλεξαν οι εργαζόμενοι στον Ελεύθερο Τύπο, σκοπεύει να ζητήσει αναλυτικές διευκρινίσεις από τον εκκαθαριστή που έχει διορίσει η ιδιοκτησία. Ως γνωστόν, οι Θόδωρος και Γιάννα Αγγελοπούλου εξέφρασαν την «δεδομένη πρόθεσή» τους, που όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, «δεν συνδέεται με κανένα απολύτως αντάλλαγμα»:

- Η άδεια του ραδιοσταθμού «City 99,5» να κατατεθεί στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας.
- Οι τίτλοι «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» να προσφερθούν στο Ίδρυμα «Λίλιαν Βουδούρη».
- Εάν τυχόν γίνει προσφορά στον εκκαθαριστή σε σχέση με τον ραδιοσταθμό ή τους τίτλους, το οποιοδήποτε έσοδο θα είναι προς όφελος όλων των εργαζομένων.

Χθες, δημοσιεύματα μερίδας του κυριακάτικου Τύπου, αποκάλυπταν ότι παλαιότερα η κ. Γ. Αγγελοπούλου είχε πει σε στενούς της συνεργάτες πως εάν δεν πάει καλά το εκδοτικό της εγχείρημα, θα «χαρίσει» την εφημερίδα. Η σημερινή απόφαση του ζεύγους, όπως δείχνει η ανακοίνωσή του, αφήνει να διαφανούν θετικές διαθέσεις για τα δυο ΜΜΕ. Τίποτε όμως, δεν μπορεί να γίνει ερήμην των εργαζομένων, που κρατούν ακόμα ζωντανά τα Μέσα αυτά. Το θέμα λοιπόν, είναι:
1. Πώς θα υπάρξει επανέκδοση του ΕΤ και επαναλειτουργία του City 99,5.
2. Πώς θα διασφαλιστούν οι εργαζόμενοι.

Ως είναι φυσικό, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να επιτρέψουν πίσω από τις πλάτες τους αντίστοιχα παιχνίδια με αυτά που έγιναν το 2006, όταν ερήμην τους πουλήθηκε η εφημερίδα, αρχικά σε εφοπλιστές και, στη συνέχεια, μέσα σε είκοσι λεπτά, στην κ. Αγγελοπούλου. Είναι γνωστό ότι το Ίδρυμα «Λίλιαν Βουδούρη» πούλησε τότε την εφημερίδα επειδή σημαντική μερίδα του ήθελε να απαλλαγεί από αυτήν. Την ίδια επιθυμία είχε και σειρά στελεχών της ΝΔ, η οποία αδιαφορούσε εάν ένα μη ελεγχόμενο από επιχειρηματίες Μέσο θα χανόταν.
Είναι κατανοητό ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις η «καυτή πατάτα» βρίσκεται περισσότερο στα χέρια της κυβέρνησης παρά στο Ιδρυμα «Λίλιαν Βουδούρη». Το τελευταίο εξάλλου, και παλαιότερα μόνον τυπικός –και όχι ουσιαστικός- διαμεσολαβητής για την πώληση της εφημερίδας, ήταν. Κατόπιν τούτου, είναι προφανές ότι η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Όχι μόνον επειδή έκλεισε μια εφημερίδα φιλικά προσκείμενη σε αυτήν, αλλά επειδή, αφενός πρόκειται για ένα λουκέτο μεγάλου Μέσου, αφετέρου διότι είναι η πρώτη μεγάλη επιχείρηση που κλείνει στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

Βασικός στόχος των εργαζομένων είναι η επανέκδοση της εφημερίδας και επαναλειτουργία του σταθμού, με τους ίδιους ως βασικούς συντελεστές και συμμέτοχους στο οποιοδήποτε νέο σχήμα υπάρξει. Οι ίδιοι αγωνίζονται για να ξανακυκλοφορήσει η εφημερίδα. Ήδη τις επόμενες ημέρες θα εκδοθεί εντός σειράς εφημερίδων που προσφέρθηκαν να την φιλοξενήσουν δωρεάν, ειδική έκδοση της εφημερίδας μας. Οι εργαζόμενοι και οι δημοσιογράφοι της θα ξαναβγάλουν και θα ξανακυκλοφορήσουν κανονικά τον Ελεύθερο Τύπο της μάχιμης δημοσιογραφίας.


Η αρχή που δεν έγινε ποτέ

Πριν από 15 χρόνια όταν ήρθα στον «Ελεύθερο Τύπο» από την «Μεσημβρινή», που είχε κλείσει, ένιωσα χαρούμενος γιατί πήγα σε μεγάλη εφημερίδα. Η αλήθεια είναι ότι ο «ΕΤ» «μύριζε» εφημερίδα. Το κλίμα, οι συνάδελφοι, η ανταγωνιστικότητα ακόμα και οι ισορροπίες μέσα στο χώρο εργασίας έδειχναν ότι επρόκειτο για μια μεγάλη εφημερίδα.
Ωστόσο κατάλαβα ότι η τότε εφημερίδα που διοικούνταν από το «Ίδρυμα» είχε δεσμεύσεις και κάποιες … υποχρεώσεις. Βέβαια και ποια εφημερίδα και ποιο μέσο ενημέρωσης δεν έχει υποχρεώσεις και δεσμεύσεις. Όλα έχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Παρά ταύτα η εφημερίδα έδειχνε ότι παρέμενε ένα μέσο ενημέρωσης με «νεύρο» και πυγμή. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι κάποιοι από αυτούς που διαχειρίστηκαν την εφημερίδα μετά τον Άρη και την Λίλιαν Βουδούρη φρόντισαν πιο πολύ για τον εαυτό τους παρά την εφημερίδα. Και μένω εδώ χωρίς να θίξω πρόσωπα και καταστάσεις. Ο νοών νοείτω.
Από τότε, όσοι είχαν διορατικότητα, κατάλαβαν ότι αυτή η εφημερίδα δεν είχε μέλλον. Και αυτό φάνηκε τον Ιούνιο του 2006 όταν αγοράσθηκε από το ζεύγος Αγγελοπούλου. Τότε όλοι εμείς οι «παλιοί» πιστέψαμε ότι η εφημερίδα θα μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα την λειτουργία της υπό την προστασία του πανίσχυρου οικονομικά ζεύγους.
Από την πρώτη στιγμή όμως που η νέα ιδιοκτησία ανέλαβε τα ηνία της εφημερίδας βλέπαμε το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Τα λάθη ήταν πολλά, τόσο σε επιλογές προσώπων όσο και σε επίπεδο διαχείρισης. Κάποιοι μας έλεγαν ότι δεν έχετε ιδέα από το σύγχρονο μοντέλο έντυπης δημοσιογραφίας και γι’ αυτό κατακρίνετε τις καινοτομίες που γίνονται στην εφημερίδα.
Κάποιοι μάλιστα ξεκίνησαν και μια πολεμική εναντίον μας χαρακτηρίζοντας μας κακούς δημοσιογράφους με ξεπερασμένες ιδέες και παρωχημένες αντιλήψεις. Όσοι κατάφεραν να «επιζήσουν» από το κυνήγι μαγισσών διαπίστωσαν ότι τον τελευταίο χρόνο οι ιθύνοντες είχαν καταλάβει ότι είχαμε δίκιο και άρχισαν να μας δείχνουν εμπιστοσύνη. Το θέμα όμως ήταν ότι ο Ελεύθερος Τύπος είχε πάρει την «κατηφόρα» και απαιτούνταν νέα κεφάλαια για μια νέα αρχή. Αυτή η αρχή δεν έγινε ποτέ. Τουναντίον ήρθε το τέλος.

Γ. Μανουσακάκης

Υστερόγραφο.
Καλό θα είναι κάποιοι να μην αποποιούνται τις ευθύνες τους ή να σφυρίζουν αδιάφορα. Δεν είναι κακό κάποιος να σηκώνει το χέρι ψηλά και να δέχεται το λάθος του. Άλλωστε τώρα όλοι συλούν πάνω το πτώμα του Ελεύθερου Τύπου.

Ανοιξαν οι ασκοί και στον ΑΝΤ1

Οι πρόσφατες παράνομες απολύσεις τεχνικών στον ΑΝΤ1 έρχονται να επιβεβαιώσουν το τσουνάμι που χτυπά το χώρο των ΜΜΕ.
Η Ενωση Τεχνικών (Ε.Τ.Ι.Τ.Α.) προσανατολίζεται σε στάση εργασίας αύριο στις 6 το απόγευμα στον ΑΝΤ1 και:
Μας καλεί ΟΛΟΥΣ (αύριο, Τρίτη, 30/06) στις 5 το απόγευμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο του Αμαρουσίου (Κηφισίας 10-12)
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Στο πλευρό μας και οι δημοσιογράφοι των ΓΓΕ-ΓΓΕ

Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης
των Δημοσιογράφων που εργάζονται στις ΓΓΕ-ΓΓΕ


Οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στις Γενικές Γραμματείες Ενημέρωσης – Επικοινωνίας, με ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης (25/6), εκφράζουν την αμέριστη συμπαράσταση προς τους 450 συναδέλφους της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και του ραδιοσταθμού «City», όπου μετά την αιφνίδια, παράνομη και καταχρηστική απόφαση των ιδιοκτητών, βρέθηκαν στο δρόμο.
Στηρίζουμε κάθε ενέργεια που έχει ως σκοπό την επανέκδοση των εφημερίδων «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής», καθώς και την επαναλειτουργία του ραδιοσταθμού «City 99,5 fm».
Καλούμε το Δ.Σ. της Ε.Σ.Η.Ε.Α. να διασφαλίσει τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των δημοσιογράφων που εργάζονται στα παραπάνω μέσα.
Καλούμε την κυβέρνηση να εγγυηθεί μέσα από ολοκληρωμένα προγράμματα χρηματοδότησης τις δημοσιογραφικές θέσεις εργασίας, στηρίζοντας επί της ουσίας την πολυφωνία και τη δημοκρατία.

Δευτέρα 29-06-09

Σημαντικές εξελίξεις για τον «Ελεύθερο Τύπο» και τον «City 99.5»

Νέα δεδομένα για τον «Ελεύθερο Τύπο» και τον «City 99.5» μετά την ανακοίνωση των Θεοδώρου και Γιάννας Αγγελοπούλου:

«Χωρίς υστερόβουλες σκέψεις και κρυφά σχέδια, πριν από μία εβδομάδα, γνωστοποιήσαμε με καθαρότητα και απόλυτη ειλικρίνεια, την πραγματική μας επιδίωξη: να αποχωρήσουμε οριστικά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Πιστεύοντας πάντοτε βαθιά ότι ένα μέσο ενημέρωσης δεν μπορεί να είναι βαρύτατα ζημιογόνο για μακρύ χρονικό διάστημα, χωρίς αυτό να γεννά ερωτήματα και να οδηγεί σε παρανοήσεις, η θέση σε λύση και εκκαθάριση των εταιριών του Ελεύθερου Τύπου και του ραδιοσταθμού City ήταν μια οδυνηρή αλλά αναγκαστική απόφαση. Οδυνηρή και για τους εργαζομένους, αλλά και για εμάς.
Σήμερα πολλοί αρνούνται να δουν τα εγγενή προβλήματα του Τύπου στην Ελλάδα. Ό,τι δεν γίνεται κατανοητό όμως σήμερα, είναι βέβαιο ότι θα γίνει αύριο. Εμείς εξηγήσαμε με απόλυτη ειλικρίνεια τη θέση μας, ανταποκρινόμενοι ταυτόχρονα στις υποχρεώσεις μας και μάλιστα πέρα από όσα προβλέπει ο νόμος.
Δεν προσήλθαμε στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με οικονομικούς στόχους. Ούτε αγνοούσαμε το κόστος. Ούτε άλλους σχεδιασμούς θέλαμε να υπηρετήσουμε, όπως διάφοροι ανυπόστατα προβάλλουν. Με το χρόνο, τόσο οι υπερβολικές ζημίες όσο και το μοντέλο ενημέρωσης που επικράτησε -μακριά από τα δικά μας κριτήρια για ένα ανεξάρτητο και απαλλαγμένο από ιδεολογικά δεσμά και στενή κομματική προσήλωση μέσο ενημέρωσης- μας οδήγησαν στις οριστικές μας επιλογές.
Τις τελευταίες ημέρες ακούστηκαν και ακούγονται σενάρια και υποθέσεις ότι δήθεν η απόφασή μας είναι αποτέλεσμα μυστικών συμφωνιών για πώληση του Ελεύθερου Τύπου και του City, απαλλαγμένων από υποχρεώσεις με σκοπό το οικονομικό όφελος.
Μεγάλη πλάνη. Ούτε κρυφά σχέδια υπήρξαν ποτέ, ούτε υπάρχουν. Ούτε κρυφά σχέδια για πώληση υπάρχουν, ούτε κρυφοί αγοραστές έχουν βρεθεί όπως πολλοί ισχυρίζονται.

Με αυτά ως δεδομένα πρόθεσή μας είναι:

*Η άδεια του ραδιοσταθμού "City 99,5" να κατατεθεί στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας.
*Οι τίτλοι "Ελεύθερος Τύπος" και "Τύπος της Κυριακής" να προσφερθούν στο Ίδρυμα "Λίλιαν Βουδούρη".

Εάν τυχόν γίνει προσφορά στον εκκαθαριστή σε σχέση με τον ραδιοσταθμό ή τους τίτλους, το οποιοδήποτε έσοδο θα είναι προς όφελος όλων των εργαζομένων.

Η πρόθεσή μας δεν συνδέεται με κανένα απολύτως αντάλλαγμα.
Αυτή είναι η καθαρή και ειλικρινής θέση μας.
Γνωρίζουμε ότι στην εποχή της καχυποψίας που ζούμε η ειλικρίνεια των προθέσεων δύσκολα γίνεται αποδεκτή. Η πραγματικότητα όμως δίνει με το χρόνο τη δική της τελική απάντηση. Όπως δίνει απάντηση και στην κακόβουλη κριτική, στα σενάρια και στις χωρίς ευπρέπεια και όριο συκοφαντίες και προσωπικές επιθέσεις».

Αθήνα, Ελλάδα 29/06/2009 13:20 (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Η αξιοπρέπειά μας δεν εκκαθαρίζεται


Η αξιοπρέπεια των εργαζομένων του «Ε.Τ.» δεν εκκαθαρίζεται και δεν πωλείται. Μια αξιοπρέπεια που δεν αφήσαμε να πατήσει κανένα golden boy γιατί τα πιστεύω μας είναι πιο δυνατά. Εχουμε σταθεί στο χώρο με τη σκληρή δουλειά μας γιατί ξέρουμε να δουλεύουμε και όχι να κάνουμε πως δουλεύουμε… Εμείς, ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, έχουμε το κεφάλι ψηλά. Ξέρουμε να στεκόμαστε όρθιοι και περήφανοι και στα ωραία και στα δύσκολα. Και δεν κλαιγόμαστε. Η ζωή, άλλωστε, έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Κανείς δεν είπε ότι είναι ευθεία ισομετρική γραμμή. Σε αυτές τις στιγμές κοιτάμε τους συναδέλφους μας στα μάτια. Εχουμε το σεβασμό της πιάτσας και όλοι στο χώρο μας ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό. Ξέρουμε ότι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Ξενυχτίσαμε, καλύψαμε πορείες, φωτιές, κάναμε ατέλειωτες ώρες ρεπορτάζ δρόμου με ήλιο και ζέστη, κρύο και βροχή, μένοντας παράλληλα ατέλειωτες ώρες μακριά από τις οικογένειές μας. Δεν χρωστάμε σε κανέναν. Μόνο μας χρωστούν γιατί με το δικό μας κόπο και στη δική μας πλάτη κάποιοι δήλωναν διευθυντές, μεγαλοστελέχη, ιδιοκτήτες. Κανείς, όμως, από αυτούς δεν είχε την ντομπροσύνη να το παραδεχτεί. Να παραδεχθεί ότι η εφημερίδα είναι οι εργαζόμενοί της. Για την ακρίβεια δεν τους άκουσαν ποτέ. Απαξιούσαν γεμάτοι έπαρση και αλαζονεία. Για εκείνους όλα ήταν δημιούργημα της «dream team». Μιας dream team που δεν είχε τα κότσια να σηκώσει τα μάτια στο διευθυντή της και να πει «αυτό που λες δεν γίνεται». Μιας «dream team» που προκειμένου να μην θυσιάσει τον παχυλό μισθό της, θυσίαζε καθημερινά τη δική της αξιοπρέπεια μέχρι την τελευταία στιγμή. Τώρα δεν είναι πουθενά. Εμείς είμαστε εδώ. Συνάδελφοι που έχουμε παιδιά, συνάδελφοι που είναι παντρεμένοι κι εργάζονται και οι δύο στον «Ε.Τ.», συνάδελφοι οι οποίοι έχουν συγγενείς που παλεύουν με ανίατες ασθένειες, συνάδελφοι που ο σύντροφός τους έφυγε νωρίς.

Συνάδελφοι που υπήρξαν κι εξακολουθούν να είναι συνάδελφοι.


Κωνσταντίνα Γαρνέλη

Καμία αποζημίωση δεν θα βοηθήσει...


Η επόμενη μέρα είναι πάντα πιο δύσκολη. Και όσο πέφτει η άμμος στην κλεψύδρα του χρόνου τόσο πιο βασανιστικό γίνεται. Βρισκόμουν στο γραφείο μου το πρωί της προηγούμενης Δευτέρας. Είχα αποφασίσει λόγο φόρτου εργασίας ότι θα αφιερώσω όλη την μέρα μου στην δουλειά. Και εκεί που έγραφα το κείμενο μου ακούστηκε το καμπανάκι. Σε πόσο ενοχλητικό ήχο εξελίχτηκε αλήθεια. Έφτασε το email που μου έκοψε την ανάσα: 11.23 η ώρα. Το θυμάμαι ακόμη. Έκλεισε μία ολόκληρη εφημερίδα, έμειναν στον δρόμο 450 άνθρωποι και το έμαθαν μέσω ενός άχρωμου, άγευστου ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Και ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Γιατί πίσω τους υπάρχουν οικογένειες, παιδιά, άνδρες, γυναίκες, μάνες, πατέρες, αδέρφια που μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες.
Διάβασα έξι φορές το κείμενο. Δεν μπορούσα να το πιστέψω και ας ακούγονταν από τα διπλανά γραφεία οι ενοχλητικές φωνές της επιβεβαίωσης. Το τύπωσα για να το ξαναδιαβάσω και προσπαθούσα εναγωνίως να βρω κάτι αισιόδοξο. Και όμως η ανάγνωση της είδησης για την καταβολή των αποζημιώσεων δεν με κάλυψε. Γιατί μέσα μου δεν ήθελα να κλείσει αυτή η εφημερίδα. Δεν μπορούν να σβήσουν αυτά τα οκτώ χρόνια που είμαι εκεί. Κρίμα έλεγα στον εαυτό μου και ακόμη το λέω.
Η αγωνία και η ανησυχία για το μέλλον μου πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Και αυτό γιατί με πείραξε κάτι άλλο. Η καθημερινότητα μου ποτέ δεν θα είναι πλέον η ίδια. Αυτή που εδώ και οκτώ χρόνια συνήθισα. Αλλά περισσότερο λυπήθηκα για τους ανθρώπους. Δεν θα βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με ανθρώπους που τους έχω συνηθίσει και με έχουν ανεχτεί. Έχω συνεργαστεί μαζί τους, με έχουν βοηθήσει, έχω γελάσει, έχω νευριάσει, έχω λυπηθεί και όλα αυτά θα μου λείψουν. Και καμία αποζημίωση δεν θα βοηθήσει γιατί η απλά η αξία των ανθρώπινων σχέσεων είναι ανυπολόγιστη.

Πρέκας

Τα golden boys, το "εργαλείο" δημοσιότητας και το τέλος...

Tο καλοκαίρι του 2006, που η Γιάννα Aγγελοπούλου αγόρασε τον «Eλεύθερο Tύπο», ελάχιστοι πίστευαν ότι τα πράγματα σήμερα θα έφθαναν μέχρις εδώ. Kαι ακόμη λιγότεροι πίστευαν ότι θα επαναλαμβανόταν η περίοδος Kοσκωτά (…).
Γεμάτα αυτοπεποίθηση golden boys, 35άρηδες που πίστευαν ότι μπήκαν σε μία αγορά ως σωτήρες, με τα χρήματα της Aγγελοπούλου (…). Παραγοντίζοντας ο καθένας για τον εαυτό του, προσέλαβαν στον E.T. ανθρώπους που κάποιους τους γνώριζαν είτε από κοσμικές εκδηλώσεις είτε από το… «2004». Προσετέθησαν και άλλοι στο δημοσιογραφικό κομμάτι, αλλά με τέτοιους όρους που έσπασαν τη σπονδυλική στήλη της εφημερίδας στα δύο (…). Mε τα 11.000.000 ευρώ η νέα ιδιοκτησία δεν αγόρασε μόνο μια εφημερίδα, αλλά και τη χαρά να νιώθει στο επίκεντρο της δημοσιότητας (…).
Λίγο πριν από τις εκλογές του 2007, η Γιάννα Aγγελοπούλου είχε περιορίσει τις απαιτήσεις της: «Δεν με ενδιαφέρει να είμαστε πρώτοι σε κυκλοφορία. Aλλά φτιάξτε μου μια εφημερίδα που να είναι καλή. Nα έχει κύρος». Kαι ο Θόδωρος Aγγελόπουλος συμπλήρωνε πως η Guardian «δεν είναι πρώτη σε κυκλοφορία, αλλά είναι μία εξαιρετική εφημερίδα».
Ομως, οι εφημερίδες δεν είναι αγώνες που εξαντλούνται σε 15 μέρες, οπότε και είναι αρκετή μια στοχευμένη υπερπροσπάθεια. Oύτε οι αναγνώστες είναι θεατές. Δεν εξαρτώνται από το χρυσό μετάλλιο, αλλά εξαρτώνται από μία κυβερνητική (ή γενικά πολιτική) απόφαση και κατά συνέπεια από τη στάση μιας εφημερίδας. Aυτό, το ζεύγος Aγγελόπουλου πιθανόν να το κατάλαβε όταν οι ζημιές είχαν ξεπεράσει τα 120.000.000 ευρώ. Kαι έριξε την αυλαία. Δεν κατάφερε να γίνει εκδότης. Tου κόστισε κάμποσα εκατομμύρια, στους εργαζόμενους πολύ περισσότερο…


Γράφει ο Τάκης Καμπύλης στην "Κ"
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100059_28/06/2009_320288

Good night & good luck...

Ο τελευταίος από τους πέντε διευθυντές που άλλαξε η ιδιοκτησία του ζεύγους Αγγελοπούλου μέσα σε τρία χρόνια, κ. Σ. Κοτρώτσος, γράφει σήμερα σε υστερόγραφο άρθρου του, στην εφημερίδα Real News: «Λυπάμαι, γιατί λόγω της απεργίας της ΕΣΗΕΑ δεν κατέστη δυνατόν να πούμε αντίο στους αναγνώστες μας. Μας στερήθηκε η δυνατότητα να εκδώσουμε το τελευταίο φύλλο, να κλάψουμε, να θυμώσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους» (...).

Τι αντίο ήθελε να πει; Αυτό το «ευχαριστούμε το ζεύγος Αγγελοπούλου», που έγραψε και του το έκοψαν οι δημοσιογράφοι, όταν το είδαν στην πρώτη σελίδα που έφτιαξε ο ίδιος; Αυτός ήταν ο θυμός του; Ετσι σκόπευε να πεί «τα πράγματα με το όνομά τους»; Οσον αφορά το «να κλάψουμε», τι να πεί κανείς... Άλλα τα δάκρυα εκείνου που χάνει το παντεσπάνι, κι άλλα εκείνων που χάνουν ψωμί τους. Και κυρίως, άλλα τα δάκρυα εκείνων που αρνούνται να δεχτούν ότι ηττήθηκαν...

Η αλαζονεία της εξουσίας

Η πιο πολύπαθη αλλά και ανθεκτική εφημερίδα από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν υπάρχει πια. Κατέβασε τα ρολά. Για την ακρίβεια τής τα κατέβασαν….
Η πιο πλούσια οικογένεια της χώρας, οι θριαμβευτές της Ολυμπιάδας, ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου, λίγα μόλις χρόνια μετά την εκτόξευση της Ελλάδας στο πάνθεον των αθλητικών εκδηλώσεων, καταδικάζουν 450 οικογένειες σε πλήρη αφανισμό.
Πως γίνεται οι εγκέφαλοι της μεγαλύτερης και πιο άρτια οργανωμένης αθλητικής εκδήλωσης στον πλανήτη, να αποτυγχάνουν, έστω υποτυπωδώς, να οργανώσουν αλλά και να υποστηρίξουν μια ήδη στημένη σε όλα της τα επίπεδα ιστορική εφημερίδα;
Η ερώτηση είναι απλή, αλλά η απάντηση σύνθετη. Και τούτο το κείμενο έχει περισσότερο λόγο συναισθηματικό παρά αναλυτικό.
Στο κέντρο πάντως όλων των απαντήσεων βρίσκεται νομίζω μια λέξη. Η αλαζονεία. Πιο συγκεκριμένα η αλαζονεία της εξουσίας. Που αγόρασε μια εφημερίδα, πρώτα για να κερδίσει, να ελέγξει, να πιέσει και, αν στη διαδρομή έβγαινε και η μεγαλόπνοη νέου τύπου πληροφόρηση, έχει καλώς. Θα καρπώνονταν και αυτή την επιτυχία.
Δεν ήρθε όμως η νέου τύπου πληροφόρηση αν και υπήρχαν όλες οι προδιαγραφές. Ικανότατοι δημοσιογράφοι, προηγμένες υλικοτεχνικές υποδομές.
Ήρθε όμως μια απίστευτη συσσώρευση λαθών. Και σε επίπεδο στελέχωσης αλλά σε επίπεδο οργάνωσης του νέου τύπου πληροφόρησης . Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Αν και 20 χρόνια στην εφημερίδα με καθημερινή παρουσία στον ευαίσθητο χώρο της κριτικής του θεάματος, κανείς από τους τέσσερις διευθυντές που όρισε η νέα ιδιοκτησία, δεν με κάλεσε να καταθέσω τη γνώμη μου. Ακόμη χειρότερα. Αμφιβάλλω, ακόμη και τώρα εάν γνώριζαν ποιος είμαι.
Αντανακλώντας θαρρείς την αλαζονεία των εντολοδόχων τους, έκοβαν και έραβαν τις αποφάσεις, μοίραζαν και άδειαζαν τις θέσεις με απόλυτα δικτατορικό τρόπο. Εκείνοι ήξεραν…
Και ο χρόνος περνούσε. Και όσο περνούσε, η πλειοψηφία των δημοσιογράφων που πραγματικά μπορούσε να παράγει έργο, στριμώχνονταν στη γωνία. Αντ’ αυτών στην επιφάνεια έβγαιναν τα golden boys της ιδιοκτησίας και μιας κακώς εννοούμενης αισθητικής προσέγγισης της πληροφόρησης. Το αποτέλεσμα γνωστό. Ούτε εφημερίδα, ούτε περιοδικό…
Σε μια εποχή πολλαπλών κοινωνικών και οικονομικών αναταραχών, το λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο, εκτός της βίαιης απομάκρυνσης εκατοντάδων εργαζομένων από το φυσικό τους χώρο, σηματοδοτεί κάτι ακόμη πιο σημαντικό:
Την απαξίωση του γραπτού λόγου, του πλουραρισμού της πληροφόρησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Πολιτισμικά στοιχεία, άκρως απαραίτητα για να αντισταθούμε στην επέλαση των βαρβάρων που είναι πια εντός των τειχών.

Δημήτρης Κανέλλης

Το μεγάλο ερώτημα...

Ο Αντώνης Σρόιτερ στο «Πρώτο Θέμα» εκφράζει την απορία γιατί αντί να κλείσει τον Ελεύθερο Τύπο η ιδιοκτησία του δεν επέλεξε να τον παραχωρήσει στους εργαζομένους...

(...) Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί ακόμη και την τελευταία στιγμή δεν φρόντισε να κλέψει τις εντυπώσεις και να φύγει με το κεφάλι ψηλά από τον χώρο των media. Ποιος θα την κατηγορούσε σήμερα, αν αντί να βάλει λουκέτο στις δύο εφημερίδες και τον ραδιοφωνικό σταθμό, πλήρωνε τα χρέη τους μέχρι την τελευταία δεκάρα, όπως έτσι κι αλλιώς έπραξε, και τα μεταβίβαζε στους εργαζομένους;
«Προσπαθήσαμε, αλλά δεν τα καταφέραμε, δεν θέλουμε να χάσουμε άλλα χρήματα. Τα παραχωρούμε σε εσάς που μοχθήσατε γι’ αυτά και αποχωρούμε», θα μπορούσαν να πουν και να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια. Κι αν η λύση αυτή φάνταζε πολύπλοκη, θα μπορούσαν απλώς να επιστρέψουν τις μετοχές στο Ίδρυμα Τύπου (…).
Γιατί το λουκέτο λοιπόν; Γιατί η καταδίκη των εργαζομένων και ο προσωπικός εξευτελισμός; Μια ερώτηση στην οποία μόνο το ζεύγος Αγγελόπουλου μπορεί να απαντήσει. Ή κάποιος σύμβουλος.

Διαβάστε περισσότερα στο http://server.protothema.net/~sunday/downloads/227soma.pdf

"Αν δεν πάει καλά η εφημερίδα θα τη χαρίσω". Ο Μπάμπης Κούτρας θυμάται...


«Αν δεν πάει καλά η εφημερίδα θα τη χαρίσω, γιατί εγώ βέβαια δεν πρόκειται να πουλήσω τον Ελεύθερο Τύπο, αλλά να ξέρετε ότι δεν πρόκειται να να ανεχθώ να γράφουν και να λένε ότι είμαι μια πλούσια που δεν καταλαβαίνει, ότι ξοδεύει άσκοπα τα λεφτά της και τα λεφτά του άντρα της».
Αυτά έλεγε η νέα ιδιοκτησία του Ελεύθερου Τύπου όταν ξεκινούσε το εγχείρημα, όπως θυμάται ο Μπάμπης Κούτρας, ο πρώτος διευθυντής που «αποκαθηλώθηκε» στις 9 Ιανουαρίου 2007 από τη νέα τάξη πραγμάτων. Και συνεχίζει:
"Δυστυχώς δεν κράτησε το λόγο της να τη χαρίσει στους εργαζομένους της. Ο επιχειρηματικός κυνισμός αποδείχθηκε ισχυρότερος από τα επικοινωνιακά φληναφήματα του ζεύγους Αγγελόπουλου όταν αναλάμβαναν τις τύχες του Ελεύθερου Τύπου (…)
Η πραγματικότητα είναι ότι προσήλθαν στον Τύπο γενναιόδωροι αλλά αλαζόνες, με λάθος επιλογές συνεργατών που τους οδήγησαν στο ναυάγιο. Με τη στάση τους απέναντι στους 470 εργαζομένους, που τους άφησαν άνεργους από τη μια μέρα στην άλλη και χωρίς την υπευθυνότητα που προϋποθέτει ο ρόλος του εκδότη απέναντι στην αποστολή του Τύπου, απέδειξαν ότι τα ΜΜΕ ήταν μια ευκαιριακή ενασχόληση στη βάση ικανοποίησης της προσωπικής ματαιοδοξίας.
Ο «Ελεύθερος Τύπος το 2005 είχε ζημίες περίπου 2 εκατ. ευρώ, το 2004 1 εκατ. ευρώ και η προοπτική για το 2006 ήταν ζημίες 3 εκατ. ευρώ. Ποσά ασήμαντα για μια εκδοτική επιχείρηση με ετήσιο τζίρο κοντά στα 30 εκατ. ευρώ… Τα συνολικά χρέη της εφημερίδας ήταν 5-6 εκατ. ευρώ, όλα σε δύο δανειακές υποχρεώσεις, οι οποίες εξυπηρετούνταν χωρίς καμία καθυστέρηση (…). Οι άνθρωποι της νέας ιδιοκτησίας (…) τελικά συμφώνησαν ότι ο «Ε.Τ.» ήταν μια «νοικοκυρεμένη, καλά οργανωμένη και καθαρή εφημερίδα» (…)".



Από το Πρώτο Θέμα
Διαβάστε περισσότερα στο http://server.protothema.net/~sunday/downloads/227soma.pdf

Οι εργαζόμενοι του ΕΤ για τις κυριακάτικες εκδόσεις...


Πέρασαν ήδη 7 ημέρες από το αιφνιδιαστικό λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο. Σήμερα, στις κυριακάτικες εφημερίδες, το κλείσιμο της πρώτης μεγάλης εταιρείας ΜΜΕ στην Ελλάδα, προβάλλεται με ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση, αλλά και πολύ μεγάλη ανησυχία για το μέλλον του Τύπου στη χώρα μας. Βέβαια, όπως και τις προηγούμενες ημέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα, έτσι και σε σημερινές εκδόσεις, έσπευσαν να αρθρογραφήσουν για το πρόβλημα του ΕΤ, πρώην στελέχη του και διάφοροι αυτόκλητοι σωτήρες. Οι μεν πρώτοι, ως αναμενόταν, έχυσαν κοροκοδείλια δάκρυα για τους «κακομοίρηδες» τους εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους, αλλά έσπευσαν να προσθέσουν ότι την ίδια θλίψη νοιώθει και το ζεύγος Αγγελοπούλου. Οι δεύτεροι, μόνον κόλυβα πάνω στην ταφόπλακα του Ελεύθερου Τύπου δεν έφαγαν, δίχως όμως, να μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους που άλλοι εκδότες θα ροκανίσουν τώρα την κυκλοφορία του ΕΤ.

Τι να πεί κανείς; Συμπόνια δεν ζητούν οι εργαζόμενοι στον ΕΤ. Συμπόνια ας δείξουν σε κανέναν επαίτη στην Ομόνοια. Εμείς διεκδικούμε να ξανανοίξει η εφημερίδα. Αυτό που ενοχλεί ιδιαίτερα όμως, είναι να ταυτίζουν τον θύτη με το θύμα. Πολύ περισσότερο, να βάζουν ταφόπλακα σε μια ιστορική εφημερίδα που άπαντες γνωρίζουν ότι ακόμα και βαριά λαβωμένη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κλείσει οριστικά. Ας μην βιάζονται λοιπόν, να κάνουν κηδείες. Κι αν δεν το’χουν καταλάβει, να τους το ξαναπούμε. Εμείς κρατάμε την εφημερίδα ζωντανή και δηλώνουμε παρόντες στην επόμενη ημέρα -όποια κι αν είναι- αλλά και αποφασισμένοι να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Καλό θα ήταν επίσης, να σιωπήσουν εκείνοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων -κυρίως κυβερνητικά στελέχη- που είτε διαρρέουν ανυπόστατες συκοφαντίες, είτε νίπτουν τας χείρας τους, είτε εθελοτυφλούν. Το πρόβλημα είναι και πολιτικό. Ο ΕΤ επί κυβερνήσεως Καραμανλή πουλήθηκε στο ζεύγος Αγγελοπούλου και επί κυβερνήσεως ΝΔ τους την πέταξαν κατάμουτρα. Αν λοιπόν δεν επιθυμούν να στηρίξουν την εφημερίδα, να καταθέσουν ουσιαστικές προτάσεις και να ασκήσουν πιέσεις, προκειμένου να αναληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα βγάλουν τον ΕΤ από το αδιέξοδο, ας σταματήσουν τουλάχιστον να προκαλούν.

Οσον αφορά τις επισημάνσεις πρώην παραγόντων της εκδοτικής εταιρείας, σύμφωνα με τις οποίες το λουκέτο στον ΕΤ είναι, μεταξύ άλλων, αποτέλεσμα πολιτικο-εκδοτικών παιχνιδιών, τι να πούμε; Σιγά την είδηση! Το θέμα δεν είναι αν σου κάνουν πόλεμο οι διαπλεκόμενοι αντίπαλοι, αλλά πόσο συνεπές εμφανίζεται ένα έντυπο απέναντι στους αναγνώστες του, πόσο μαχητικό είναι, εάν αποκαλύπτει την αλήθεια για τη βρωμιά της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής και των διεφθαρμένων σαλονιών της. Κοντολογίς, εάν το Μέσον κάνει παρέμβαση στην ζωή τούτου του ταλαίπωρου τόπου. Και σε αυτό τον τομέα, πρόσωπα τα οποία ευθύνονται για το ναυάγιο του ΕΤ, ετήρησαν σιγήν ιχθύος. Όπως εσιώπησαν και για τις «φαραωνικές» υπερβολές και τις αυτοκρατορικές αμοιβές τους. Κι όμως, το πέρασμα της εφημερίδας στο ζεύγος Αγγελοπούλου ξεκίνησε φιλόδοξα. Και γνωρίζοντας ότι πράγματι θα «έριχνε» πολλά χρήματα στην εκδοτική προσπάθειά του –όπερ και εγένετο- θέλαμε να το στηρίξουμε. Η ιδιοκτησία όμως και οι «αυλικοί» της, αποκομμένοι από τους εργαζόμενους, θεώρησαν ότι οι «σκλάβοι» δεν είναι γι’αυτά, αλλά για να κάνουν κουπί στη γαλέρα. Ας απολαύσουν τις απολαβές τους λοιπόν, και ας σιωπήσουν, έστω και τώρα.

Οι εργαζόμενοι του ΕΤ

Από το «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας

Από το «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας

Xωρίζεις με sms, απολύεσαι με e-mail, διαμαρτύρεσαι με blogs. Καλώς ήρθατε στον ψηφιακό μεσαίωνα.
Αφροδίτη Πολίτη

Συνελήφθη έλληνας δημοσιογράφος στο Ιράν. Τυχερός είναι που δε δούλευε για τη Γιάννα.
Αρίστος Γιαννόπουλος

«Ακου ό,τι ζεις» ήταν το σύνθημα του City 99.5 – και από εκεί άκουσαν ότι απολύονται οι 450 εργαζόμενοι
Γιώργος Πιτροπάκης

Περισσότερες προσλήψεις υποσχέθηκε η υπουργός Εργασίας. Πού κυρία Πετραλιά; Στον «Ελεύθερο Τύπο»;
Γιώργος Πιτροπάκης

Ο «Ε.Τ» πήγε σπίτι του και περιμένει τους άλλους να΄ρθουν
Τίνα Κουλουφάκου

Sex and the City 99.5
Αρίστος Γιαννόπουλος

Ούτε μια συγγνώμη...

Λες και είναι ψέμα. Ήταν Πρωταπριλιά του 1995, όταν πέρασα για πρώτη φορά την πύλη του ΕΤ στους Τράχωνες. Νωρίτερα είχα αποχωρίσει από την προηγούμενη εφημερίδα που εργαζόμουν για σχεδόν πέντε χρόνια ύστερα από πρόταση του Μπάμπη. Τρεις ολόκληροι μήνες χρειάστηκαν να περάσουν για τη διαδρομή Σύνταγμα- Άλιμο. Από τότε -σχεδόν 15 χρόνια- η εφημερίδα δεν ήταν μόνο η δουλειά μου, αλλά κομμάτι της ζωής μου. Ήταν η ταυτότητα μου. Ο Νίκος από τον «Ε.Τ.» έλεγαν στον Πειραιά.

Λες και είναι ψέμα. Έτσι μου φάνηκε, όταν συνάδελφος (εκτός εφημερίδας) με πήρε τηλέφωνο το πρωί της Δευτέρας και με ρώτησε αν συμβαίνει κάτι στον Ε.Τ. «Δεν ξέρω» του απάντησα «είμαι στο υπουργείο Ναυτιλίας και κάνω ρεπορτάζ». Πήρα τηλέφωνο το Θανάση και μου είπε «έκλεισαν στην εφημερίδα. Έχουν βγάλει και ανακοίνωση. Μίλησα με τη Ματίνα κι μου είπε ν’ ανέβουμε στο Μαρούσι. Έλα γρήγορα..».

Λες και είναι ψέμα. Πως είναι δυνατόν να ξοδεύτηκαν, τόσο πολλά χρήματα για να ένα «λουκέτο». Έτσι ξαφνικά από την σπατάλη και χλιδή πέρασαν στο απόλυτα τίποτα. Λένε ότι δεν μπορούν να πληρώνουν άλλο και ήδη έδωσαν σχεδόν 100 εκατομμύρια ευρώ. Όταν ανέλαβε η οικογένεια Αγγελόπουλου, η εφημερίδα έμπαινε μέσα 3 με 5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αν έδιναν τα 100 εκατομμύρια θα μπορούσε να λειτουργούσε η εφημερίδα για πολλά χρόνια και όχι να κλείσει μέσα σε τρία χρόνια.
Η σπατάλη και η κακοδιαχείριση στο μεγαλείο της…

Λες και είναι ψέμα. Το «ναυάγιο» του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελόπουλου δεν έχει προηγούμενο στο χώρο του Τύπου. Όμως υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες.
«Μα είναι δυνατόν ν’ αφήσουν να κλείσει ο «Ελεύθερος Τύπος» με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας» μαθαίνω ότι έλεγε γνωστός διευθυντής στους διαδρόμους εφημερίδας. «Είναι σαν κλείναμε εμείς επί Σημίτη. Τότε παίρναμε ένα τηλέφωνο και λέγαμε ότι έχουμε αυτό το πρόβλημα. Όλα είχαν λυθεί μέχρι να κλείσουμε το ακουστικό…»

Λες και είναι ψέμα. Όταν ανοίγω το κομπιούτερ και πατήσω το «Internet Explorer» μπαίνω στη σελίδα του e-tipos.com. Εδώ και πέντε μέρες υπάρχει μόνο η ανακοίνωση από το «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» σχετικά με το κλείσιμο της εφημερίδας. Η τελευταία λέξη είναι «ευχαριστώ». Είναι δεύτερη φορά που μ’ ενοχλεί αυτή η λέξη. Τι πάει να πει «ευχαριστώ»; Μήπως θα έπρεπε – τουλάχιστον- να ζητήσει «ΣΥΓΝΩΜΗ» για το λάθος (εκδοτικό, επιχειρηματικό, οικονομικό κα), που βάζει σε περιπέτειες επαγγελματικές 450 οικογένειες. Ούτε μια συγνώμη…
Νίκος Κουφάκος

Κρίση στα ΜΜΕ: Το λουκέτο στον Ξένιο 94,3 FM

Οι εργαζόμενοι στον ΞΕΝΙΟ 94,3 FM, εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους, στους εργαζόμενους του Ελεύθερου Τύπου και του City 99,5 FM, και είναι έτοιμοι να σταθούν δίπλα σας, καθώς βιώνουν το ίδιο πρόβλημα της λύσης και εκκαθάρισης από τις 15 Ιουνίου!!!

Συνάδελφοι σας καταλαβαίνουμε απόλυτα. Ζούμε τις ίδιες αγωνίες, για το τι θα μας ξημερώσει αύριο!!!

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Οι εργαζόμενοι του Ελεύθερου Τύπου απαντούν στον κ. Γ. Λακόπουλο

Ο μόνιμος ως επισκέπτης στην εφημερίδα, το μεγαλο-στέλεχος το οποίο μόνο κατ' όνομα οι περισσότεροι εργαζόμενοι στον ΕΤ γνώριζαν, κ. Γ. Λακόπουλος, έκανε λόγο για "αχούρι", για "τελειωμένη υπόθεση" και για ένα "κουφάρι" αναφερόμενος στον Ελεύθερο Τύπο. Όμως είναι γνωστό ποιος περιφερόταν στους διαδρόμους του Ελεύθερου Τύπου ως επαΐων, δίδοντας οδηγίες προς "ναυτιλομένους "...
Ας του υπενθυμίσουμε: ο ΕΤ είχε συμμαζεμένα οικονομικά, σταθερό και πιστό αναγνωστικό κοινό, ικανοποιητικότατες κυκλοφορίες και αφοσιωμένους συντάκτες. Τότε πραγματικά ήταν "μαγαζί γωνία". Γι' αυτό και η οικογένεια Αγγελόπουλου έσπευσε να τον αποκτήσει μέσα σε 20 λεπτά.
Όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να μετατρέψουν τον ΕΤ σε "κουφάρι", όσο κι αν επιθυμούν ακόμη και σήμερα να ξεσκίσουν τις σάρκες του, είναι ζωντανός. Είναι μαχητικός και θα απαντά σε κάθε πρόκληση από όπου και αν προέρχεται. Γιατί ο ΕΤ δεν είναι μερικοί μεγαλόσχημοι, ακριβοπληρωμένοι τοπoτηρητές, απόντες στα δύσκολα, αλλά οι εκατοντάδες των εργαζομένων του.

Οι εργαζόμενοι του Ελεύθερου Τύπου


ΥΓ. Ο πρώην αρθρογράφος του Βήματος επέλεξε να στείλει τις ευχαριστίες του στην εργοδοσία του ΕΤ μέσω της Μιχαλακοπούλου. Και δημοσιεύθηκαν στη στήλη των επιστολών...

“Υπάρχει κάτι χειρότερο από τον δήμιο κι αυτός είναι ο βοηθός του”

Τον κ. Γιώργο Λακόπουλο δεν τον γνωρίζουμε καλά γιατί εμφανιζόταν στην εφημερίδα σπάνια τα τελευταία τρία χρόνια που εργαζόταν στον “Ελεύθερο Τύπο” ως σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος.
Είχαμε πάντα την απορία πώς ασκούσε τα καθήκοντά του, όπως περιγράφονταν στην ταυτότητα του φύλλου, αφού δεν είχε φυσική παρουσία. Αρκετοί δεν έχουν συγκρατήσει καν τη φυσιογνωμία του, άλλοι τον θυμούνται να πίνει, περαστικός πάντα, έναν καπουτσίνο και να μιλά όρθιος, για λίγα λεπτά, με τους πολιτικούς συντάκτες.
Οι περισσότεροι έχουν στη μνήμη τους τον κ. Γιώργο Λακόπουλο ως πρωταγωνιστή μίας σκηνής ασυνήθιστης για την εφημερίδα, να λογομαχεί με έναν από τους πολλούς διευθυντές που πέρασαν και κάποιοι να προσπαθούν να τους χωρίσουν γιατί κόντευαν να πιαστούν στα χέρια. Συνέβαιναν και τέτοια παρακμιακά μεταξύ των “χρυσών παιδιών” των Αγγελόπουλων στο “σαλόνι”, που όπως ο ίδιος γράφει, δημιούργησαν.
Διαβάζοντας την επιστολή που έστειλε στο “Βήμα” και δημοσιεύθηκε την Παρασκευή, καταλάβαμε πολλά: Κυρίως ποιο ήταν το ταλέντο χάρη στο οποίο ανταμειβόταν τόσο πλουσιοπάροχα χωρίς να αναλώνει το χρόνο του στη γαλέρα όπως οι πολλοί.
Γράφει, λοιπόν, ο κ. Λακόπουλος στην επιστολή του προς το “Βήμα” ότι “οι Αγγελόπουλοι δεν παρέλαβαν μία επιτυχημένη εφημερίδα και την έκλεισαν -όπως διατείνονται ορισμένοι. Ενα κουφάρι παρέλαβαν και προσπάθησαν να το αναστήσουν. Πήραν ένα “αχούρι” και δημιούργησαν ένα “σαλόνι”, με εξαιρετικές συνθήκες εργασίας, από πλευράς υποδομών. (...) Με τα δικά τους λεφτά δεν κράτησαν απλώς ζωντανή για τρία χρόνια μια τελειωμένη υπόθεση (...) Είχαν καλές προθέσεις και κουλτούρα δημιουργίας”.
Επειδή δεν έχει νόημα να απαντήσει κανείς επί της ουσίας σε ένα κείμενο με χαρακτηριστικά διαφημιστικής καταχώρησης, ευχόμαστε στον κ. Λακόπουλο να ανταμειφθεί δίκαια για τις υπηρεσίες που προσφέρει από εκείνους στους οποίους τις προσφέρει. Τον διαβεβαιώνουμε ότι είναι πολύ μόνος στην προσπάθειά του να εμφανίσει μία καταστροφική εκδοτική πολιτική ως ηρωικό ατύχημα και του θυμίζουμε ότι συχνά τα όρια μεταξύ του μεγαλείου και του γελοίου είναι δυσδιάκριτα. Επειδή στον κ. Λακόπουλο αρέσουν τα “τσιτάτα” προσωπικοτήτων, τον παραπέμπουμε σε ένα του Οσκαρ Ουάιλντ: “Υπάρχει κάτι χειρότερο από τον δήμιο και είναι ο βοηθός του”.

Οι παλιοί του ΕΤ

Αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης ΕΤ

Ολοκληρώθηκε η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων του ΕΤ, η οποία εξέλεξε την πενταμελή επιτροπή εκπροσώπησης του προσωπικού της επιχείρησης. Σε σύνολο 342 εργαζομένων, παραβρεθήκαν 257 εργαζόμενοι (απαρτία 75,15%).
26/06/2009

"Δεν θ' αγοράσω καμιά εφημερίδα"

Από το pressmme:
Εμείς οι αναγνώστες από την πρώτη περίοδο λειτουργίας του Ελεύθερου Τύπου το 1983, θα το σκεφτούμε πολύ τι θα κάνουμε την Κυριακή.
Εγώ προσωπικά, αγαπητό pressmme, όχι μόνο δεν θα αγοράσω άλλη εφημερίδα, αλλά αυτή την Κυριακή δεν θα αγοράσω ούτε τις άλλες δυο που αγόραζα μαζί με τον Τύπο της Κυριακής. Δεν μου αρέσει που κάποιοι χαίρονται πάνω από το κουφάρι της εφημερίδας που έκλεισε...
Γιώργος Πανταζάκης
Αναγνώστης 55 ετών.
http://pressmme.blogspot.com/2009/06/blog-post_6306.html

Αυτοί που κινούν τα νήματα εις βάρος των μυρμηγκιών

"Με τη σκέψη μου και την καρδιά μου κοντά σας - νοιώθω μέσα μου να με πονάει, μια βαθειά λαβωματιά και το εννοώ-
θέλω να σπάσω τα μούτρα όλων όσων κρυφά η φανερά, με υπονοούμενα η μπηχτές, με μαγκιές απο τα μετόπισθεν και άλλα πολλά μιλάνε για ευθύνη των εργαζομένων.
Με τούς περισσότερους απο εσάς ισορροπούμε χρόνια μαζί, στο τεντωμένο σχοινί του τύπου, με μισθό της ΣΣΕ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΜΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΟΜΑΔΟΥΛΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑΔΩΝ, ΝΑ ΦΙΛΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ, να προδώσουμε όνειρα και ιδανικά μιας δημοσιογραφίας, που έχει μοναδικό της σκοπό, να υπηρετεί τον λαό και να βαδίζει έντιμα στο πλευρό του.
Με την εκπρόσωπο σας , την Ματίνα, όπως και με άλλους αγωνιστές συναδέλφους του Μικτού , δώσαμε μάχες, χωρίς να υπολογίσουμε ξενύχτια, αγωνίες, προβλήματα υγείας, χαστούκια και ταλαιπωρίες.
Γιατί κι εμείς, όπως κι εσύ Αργύρη, Νίκο, Δημήτρη, Πέτρο, καλέ μου συνάδελφε νοιώθαμε, πως έρχονται εποχές δύσκολες, που θα αστράφτουν τα μαχαίρια και θα ματώνουν οι ψυχές και κανένας μας δεν θα μπορεί μόνος του να πολεμήσει.

Ομως, οι κύριοι διευθυντάδες των 55.000 ευρώ, τα στελέχη τα φραγκάτα, οι υπηρέτες των αφεντικών, είναι παντού και πάντα οι ίδιοι, στον τύπο.
ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΑΥΤΟΙ, ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ, ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΣ, ΤΩΝ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ, ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΛΗΜΕΡΙΣ , ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΜΠΑΛΑΟΥΡΟ.

Οι φίλοι μου, στον Ελεύθερο Τύπο και τον City, ΕIΝΑΙ ΟΙ ΜOΝΟΙ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑIΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ, ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ, ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΛΕΤΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ,ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ, ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ 900 ΕΥΡΩ, ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ , ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ.
Σε αυτό τον αγώνα είμαστε μαζί, μια γροθιά, μιά ψυχή, μιά φωνή διαμαρτυρίας, που και τώρα, όπως και πρίν, θα μιλάει με την σκληρή γλώσσα της αλήθειας.
Μαζί μπορούμε , αυτο θέλω να καταθέσω σε ένα χαρτί και απο εκεί να φθάσει, όπου πονάνε σήμερα δημοσιογράφοι, φίλοι, συνάδελφοι, εργαζόμενοι.

Μαζί σας μέχρι την νίκη."

Πόπη Χριστοδουλίδου

Η σιωπή της Τετάρτης...

Ενας κύριος σταματάει σε περίπτερο στα προάστια της Θεσσαλονίκης το πρωί της Τετάρτης καθ’ οδόν για τη δουλειά του.
«Τον "Ελεύθερο Τύπο" θα ήθελα παρακαλώ».

«Δεν υπάρχει πια κύριε»
του απαντά ο περιπτεράς.
«Τι είναι αυτά που λέτε; Δώστε μου σας παρακαλώ τον Ελεύθερο Τύπο».
Μάταια προσπαθεί ο περιπτεράς να του εξηγήσει ότι η εφημερίδα που διάβαζε τα τελευταία 26 χρόνια, έκλεισε…
Χρειάστηκε να του δείξει τα πρωτοσέλιδα των υπολοίπων εφημερίδων που μπουμπούνιζαν το λουκέτο της Γιάννας για να πειστεί ότι δεν είναι κάποιο κακόγουστο αστείο. Και αποχώρησε προβληματισμένος.
Κάπως έτσι, σαν έναν μικρό θάνατο για ένα μέρος της καθημερινότητας σου που αφαιρείται βίαια, για κάθε προσωπική επιλογή που παύεις να έχεις, μερικοί χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με την παράξενη σιωπή της Τετάρτης.
Μιλήσαμε για όλους τις τελευταίες ημέρες.
Για όλους εμάς που μιμούμαστε μια καθημερινότητα που υπήρχε έως τη Δευτέρα, ερχόμενοι στα ίδια μέρη με τους ίδιους ανθρώπους για να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας αλλά και για να νιώσουμε λιγότερο βαρύ τον αποχωρισμό.
Για τους ανταγωνιστές μερικοί από τους οποίους μειδιούν σκεπτόμενοι τα επιπλέον φύλλα που ίσως κερδίσουν μετά το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου».
Για τους –ελάχιστους θέλω να πιστεύω αλλα δυστυχώς υπαρκτούς- «συναδέλφους» με υψηλή θέση σε άλλα μαγάζια που στο άκουσμα της ειδήσης, εξάντλησαν τον κυνισμό τους σχολιάζοντας «χμ…φτηνό εργατικό δυναμικό».
Μιλήσαμε για την προκλητική απόφαση της ιδιοκτησίας να κλείσει μια ιστορική εφημερίδα και για τους «πρώην» διευθυντές που εμφανίστηκαν σαν τα κοράκια δηλώνοντας δικαιωμένοι (!) από την θλιβερή εξέλιξη, αλλά δεν μιλήσαμε για ένα.
Τους αναγνώστες μας που έφτασαν στο περίπτερο, μα δεν μας βρήκαν εκεί…
Για όλους εσάς, καλή αντάμωση!

Ναταλία Ανδρικοπούλου

Ένας απλός και ανώνυμος τούτη την ώρα συνάδελφος...

Ανώνυμος δημοσιογράφος μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα - σχόλιο για την ΕΣΗΕΑ και την κατάσταση στον χώρο του τύπου, το οποίο και αναρτούμε:

"Συνάδελφοι, χθες ήρθαμε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη επίδειξη απάθειας από πλευράς της ΕΣΗΕΑ εδώ και πολύ καιρό.
Αντιμετωπίζετε - κι εμείς στα άλλα φυσικά Μέσα μαζί - ένα τρομακτικό πρόβλημα και οι κύριοι που μας "εκπροσωπούν" επιλέγουν να έρχονται σε ρήξη μεταξύ τους για την πρωτοκαθεδρία.
Στην πιο κρίσιμη ίσως φάση του κλάδου, που επηρρεάζει όλο το φάσμα των αρμοδιοτήτων στα Μέσα, η ΕΣΗΕΑ επιλέγει το δρόμο της σιωπής, της εξυπηρέτησης των φυσικών εργοδοτών τους.
Οι 460 στη δική σας οικογένεια, οι 60 του Ξένιου, οι απολύσεις και οι απειλές σε ΑΝΤ1, στο ΑΛΤΕΡ, τον ΣΚΑΙ, στην Καθημερινή, την Απογευματινή και τη Χώρα, οι απλήρωτοι της Εξπρές συντελούν μια εικόνα πραγματικής διάλυσης στο χώρο. Και αποτελούν μοναχά το προμήνυμα της επίθεσης - που ετοιμάζει η πράγματι συντεταγμένη εργοδοσία - προς τους εργαζομένους, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη, γιατί οι καιροί που θα ακολουθήσουν θα είναι πολύ πιο σκοτεινοί. Η ΕΣΗΕΑ ωστόσο δε δείχνει να κλονίζεται. Με τη στάση της δηλώνει ότι "όλα είναι εντάξει", και πως "υπάρχουν και χειρότερα".
Ως ένας απλός και ανώνυμος τούτη την ώρα συνάδελφος σας, που δεν έχει παραταξιακές αγκυλώσεις, σας στέλνω τη δική μου αγάπη και συμπαράσταση.
Ας είμαστε όλοι μαζί σε αυτά που συμβαίνουν και σε αυτά που έρχονται.
Ας πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.
Ας αφήσουμε για λίγο την καρέκλα μας, και ας βρεθούμε μαζί στο δρόμο.
Κανείς δε θα πολεμήσει για μας αν δε του δείξουμε τη δική μας φοβερή φαρέτρα.
Δε μας γονάτισαν ακόμα.
Και δυστυχώς γι'αυτούς,
δε θα το καταφέρουν ποτέ".

Κυβέρνηση: Αδέξιοι, όπως σε όλα

Η κυβέρνηση εμφανίζεται αιφνιδιασμένη και παγωμένη από τις εξελίξεις στον Ελεύθερο Τύπο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Και σε άλλα σοβαρά θέματα του τόπου μας, το μέγαρο Μαξίμου και η ΝΔ βρέθηκαν προ τετελεσμένου, κολυμπώντας στον ωκεανό της άγνοιας και της απραξίας. Το ίδιο και με τον ΕΤ. Επί κυβερνήσεως ΝΔ, η εφημερίδα της κεντροδεξιάς πουλήθηκε μέσα σε μισή ώρα από τους εφοπλιστές που συνδιαλέγονταν –υποτίθεται- με το Μαξίμου και είχαν πάρει την εφημερίδα, στην κ.Αγγελοπούλου. Επί κυβερνήσεώς της επίσης, το ζεύγος Αγγελοπούλου ξαναπέταξε στη μούρη της ΝΔ την εφημερίδα.

Ο ΕΤ και ο City όμως, δεν είναι απλά δύο μεγάλα ΜΜΕ που κλείνουν. Είναι η πρώτη μεγάλη εταιρεία που κλείνει στην Ελλάδα, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση ωστόσο, αντί να αντιδράσει, δείχνει μουδιασμένη. Γιατί άραγε; Δεν θέλει να χαλάσει τις καρδιές των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών-εκδοτών, των γνωστών «νταβατζήδων» του κ. Καραμανλή στου Μπαϊρακτάρη; Οι τελευταίοι, είναι εμφανές, ότι τώρα το μόνο που θέλουν είναι να κανιβαλίσουν τους αναγνώστες του Ελεύθερου Τύπου. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς η στάση του δεύτερου τη τάξει υπουργού, κ.Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος έκανε την «βαρυσήμαντον» δήλωση πως ό,τι ισχύει για τους άλλους εργαζόμενους, θα ισχύσει και για μας. Σιγά την… είδηση. Δεν το ξέρουμε, εμείς, αυτό; Ζητάμε κάτι περισσότερο; Όχι. Μην μας πετάει όμως, το κόκκαλο των «καλύτερων συνθηκών ανεργίας» ως … εξυπηρέτηση. Εμείς δεν θέλουμε μονιμότητα στην ανεργία, αλλά στην εργασία.

Να θυμίσουμε και κάτι ακόμη: Ο κ.Παυλόπουλος είχε επισκεφθεί δύο φορές τα γραφεία του Ελεύθερου Τύπου της κ.Αγγελοπούλου. Λέγεται επίσης, ότι ήταν σε καθημερινή επαφή με πρώην διευθυντικά στελέχη του ΕΤ για να τους δίνει την κυβερνητική «πρωτοσέλιδη γραμμή». Ο ίδιος φέρεται να έπεισε και τον πρωθυπουργό, κ.Καραμανλή να επισκεφθεί την εφημερίδα. Ξέρουμε ακόμα, ότι ο κ.Παυλόπουλος ανέκαθεν, ως νομικός, τα’χε πολύ καλά με τους σημαντικότερους εκδότες της χώρας. Και βέβαια, ως είναι φυσικόν, είχε αναλάβει αρκετές σοβαρές υποθέσεις τους. Ο υπουργός Εσωτερικών, μετά την αποχώρηση του κ.Ρουσσόπουλου από υπουργός Επικρατείας, ήταν αρμόδιος σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κρατική βοήθεια και το μοίρασμα της διαφήμισης στα ΜΜΕ. Καλό θα ήταν να μας πεί για όλα αυτά ο κ.Παυλόπουλος, αντί να διαρρέει ότι ο κ.Σόμπολος της ΕΣΗΕΑ του ζήτησε να βάλει δημοσιογράφους του ΕΤ στην ΕΡΤ. Δεν περιορίζονται τα αιτήματά μας κ.Παυλόπουλε σε μια θέση στο Δημόσιο και μάλιστα με εξάμηνη σύμβαση.

Οσον αφορά τον κ.Σόμπολο, απορούμε. Πως είναι δυνατόν, από τη μια μεριά να ζητάει πρώτα να σχηματιστεί προεδρία στην ΕΣΗΕΑ για να αποφασιστεί ενδεχόμενη απεργιακή κινητοποίηση σε όλα τα ΜΜΕ, και από την άλλη, χωρίς να έχει σχηματιστεί προεδρείο να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος των δημοσιογράφων;

Εργαζόμενοι ΕΤ

Η κρατική πίτα της διαφήμισης



Στον πίνακα που δημοσιεύει σήμερα η Ελευθεροτυπία φαίνεται η διαφημιστική δαπάνη του Δημοσίου για το 2008. Στα ποσά αυτά έχουν υπολογιστεί η προμήθεια των διαφημιστικών εταιρειών και το αγγελιόσημο, με αποτέλεσμα τα πραγματικά έσοδα των εφημερίδων να είναι κατά 40-50% λιγότερα.

Πηγή: Ελευθεροτυπία, http://www.antinews.gr/?p=7049

Οχι κι άλλα παιχνίδια στις πλάτες μας

Εντονη είναι η φημολογία περί εντατικών συναντήσεων πρώην πρωτοκλασάτων στελεχών του ΕΤ, που ανήκουν στο περιβάλλον της κ.Αγγελοπούλου και προέρχονται από το «2004», με στόχο να πάρουν ως «δωράκι» από τους απερχόμενους ιδιοκτήτες της την εφημερίδα «εκκαθαρισμένη» βεβαίως από τους εργαζόμενούς της.
Ελπίζουμε να μην αληθεύουν όλα αυτά. Επειδή έχουν «βεβαρυμένο» παρελθόν όσον αφορά τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις που διαμορφώθηκαν στην εφημερίδα, και τους θεωρούμε απόλυτα συνυπεύθυνους για το κλείσιμο του Μέσου, τους προειδοποιούμε ότι θα μας βρούν μπροστά τους. Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχίσουν τα άθλια μικρο-παίχνιδα που έπαιξαν όλα αυτά τα χρόνια στις πλάτες μας.

Εργαζόμενοι ΕΤ

Ωρέ δόλια πατρίδα...

Ωρέ δόλια πατρίδα, ο Ελεύθερος Τύπος έκλεισε. Αυτό που προκαλεί θυμηδία είναι η στάση κάποιων «δασκάλων» της δημοσιογραφίας που μιλάνε για θάνατο και έχουν μπει στην ουρά να φάνε… κόλλυβα. Είναι οι δάσκαλοι που όταν είχαν τα ηνία της εφημερίδας δεν δίδασκαν προφανώς καλά, γι’ αυτό και ο ιδρυτής της, Αρης Βουδούρης τούς έδιωξε από την τάξη...

Λευτέρης Βαγγελάτος


ΥΓ. Ευχαριστούμε τον συνάδελφο Μιχάλη Κουντούρη για την παραχώρηση των σκίτσων του. Την εξαιρετική δουλειά του μπορείτε να παρακολουθείτε στο http://www.michaelkountouris.com/

Ψήφισμα των συντακτών της "Ελευθεροτυπίας", της "Κυριακάτικης Ε" και του enet.gr

Ψήφισμα της ΓΣ των συντακτών της "Ελευθεροτυπίας', της "Κ,Ε" και του enet.gr

"Οι ανησυχίες των εργαζομένων στον Τύπο ότι το κλείσιμο της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος" και του ραδιοφωνικού σταθμού "Σίτι", επιδεινώνει το ήδη δυσμενές τοπίο στον χώρο είναι υπαρκτοί και βάσιμοι. Παράλληλα η εξέλιξη αυτή προστίθεται στο γενικότερο κλίμα ανασφάλειας, που βιώνουν οι εργαζόμενοι και πολλών άλλων κλάδων.
Γι' αυτό εμείς οι συντάκτες της "Ε", της "Κ.Ε" και του enet.gr μετά την Γενική Συνέλευση της Πέμπτης 25 Ιουνίου 2009:
  • Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τους συναδέλφους της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος" και του ραδιοσταθμού "Σίτι" και δηλώνουμε ότι συμπαραστεκόμαστε με κάθε τρόπο στον αγώνα που κάνουν.
  • Καλούμε το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα στήριξης των αιτημάτων και των πρωτοβουλιών των εργαζομενων σ' αυτά τα δύο μέσα ενημέρωσης προκειμένου να αποτραπεί το κλείσιμο. Επίσης να διασφαλίσει τα εργασιακά, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
  • Στηρίζουμε τις λύσεις της αυτοδιαχείρισης της εφημερίδας και του σταθμού εφόσον αυτή είναι και η θέληση και απόφαση των ιδιων των εργαζομένων σε αυτά.
Επειδή όμως η κρίση στον τύπο αποκτά μεγάλες διαστάσεις καλούμε επίσης το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ:
  • Να επεξεργασθεί και να προωθήσει, προς τους εργοδότες και την κυβέρνηση συνολική και αξιόπιστη πρόταση για την έξοδο του Τύπου από την κρίση.
  • Να πιέσει τους εργοδότες και την κυβέρνηση, να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι για την προώθηση της παραπάνω πρότασης της με σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις και εγγυήσεις υλοποίησης. Η άρνηση τους θα συνιστά λόγο νέων κινητοποιήσεων.
  • Να ξεπεράσει το συντομότερο δυνατό την εσωτερική του δυσλειτουργία, που υπονομεύει το ρολο του και να προχωρήσει σε εκκαθάριση του μητρώου μελών.
Θεωρούμε ότι η ποιότητα της ενημέρωσης μπορεί να λειτουργήσει ως ασπίδα στην κρίση και να ξανακερδίσει ο τύπος την εμπιστοσύνη των αναγνωστών που είναι το μεγάλο ζητούμενο τα τελευταία χρονια.
Το κλείσιμο ενός μέσου ενημέρωσης πλήττει κυρίως την πολυφωνία, το πολιτικό σύστημα και τον δημοσιογραφικό κλάδο και αυτή η διάσταση, πρέπει να αναδειχθεί στην παρούσα συγκυρία."