Λες και είναι ψέμα. Ήταν Πρωταπριλιά του 1995, όταν πέρασα για πρώτη φορά την πύλη του ΕΤ στους Τράχωνες. Νωρίτερα είχα αποχωρίσει από την προηγούμενη εφημερίδα που εργαζόμουν για σχεδόν πέντε χρόνια ύστερα από πρόταση του Μπάμπη. Τρεις ολόκληροι μήνες χρειάστηκαν να περάσουν για τη διαδρομή Σύνταγμα- Άλιμο. Από τότε -σχεδόν 15 χρόνια- η εφημερίδα δεν ήταν μόνο η δουλειά μου, αλλά κομμάτι της ζωής μου. Ήταν η ταυτότητα μου. Ο Νίκος από τον «Ε.Τ.» έλεγαν στον Πειραιά.Λες και είναι ψέμα. Έτσι μου φάνηκε, όταν συνάδελφος (εκτός εφημερίδας) με πήρε τηλέφωνο το πρωί της Δευτέρας και με ρώτησε αν συμβαίνει κάτι στον Ε.Τ. «Δεν ξέρω» του απάντησα «είμαι στο υπουργείο Ναυτιλίας και κάνω ρεπορτάζ». Πήρα τηλέφωνο το Θανάση και μου είπε «έκλεισαν στην εφημερίδα. Έχουν βγάλει και ανακοίνωση. Μίλησα με τη Ματίνα κι μου είπε ν’ ανέβουμε στο Μαρούσι. Έλα γρήγορα..».
Λες και είναι ψέμα. Πως είναι δυνατόν να ξοδεύτηκαν, τόσο πολλά χρήματα για να ένα «λουκέτο». Έτσι ξαφνικά από την σπατάλη και χλιδή πέρασαν στο απόλυτα τίποτα. Λένε ότι δεν μπορούν να πληρώνουν άλλο και ήδη έδωσαν σχεδόν 100 εκατομμύρια ευρώ. Όταν ανέλαβε η οικογένεια Αγγελόπουλου, η εφημερίδα έμπαινε μέσα 3 με 5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αν έδιναν τα 100 εκατομμύρια θα μπορούσε να λειτουργούσε η εφημερίδα για πολλά χρόνια και όχι να κλείσει μέσα σε τρία χρόνια.
Η σπατάλη και η κακοδιαχείριση στο μεγαλείο της…
Λες και είναι ψέμα. Το «ναυάγιο» του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελόπουλου δεν έχει προηγούμενο στο χώρο του Τύπου. Όμως υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες.
«Μα είναι δυνατόν ν’ αφήσουν να κλείσει ο «Ελεύθερος Τύπος» με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας» μαθαίνω ότι έλεγε γνωστός διευθυντής στους διαδρόμους εφημερίδας. «Είναι σαν κλείναμε εμείς επί Σημίτη. Τότε παίρναμε ένα τηλέφωνο και λέγαμε ότι έχουμε αυτό το πρόβλημα. Όλα είχαν λυθεί μέχρι να κλείσουμε το ακουστικό…»
Λες και είναι ψέμα. Όταν ανοίγω το κομπιούτερ και πατήσω το «Internet Explorer» μπαίνω στη σελίδα του e-tipos.com. Εδώ και πέντε μέρες υπάρχει μόνο η ανακοίνωση από το «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» σχετικά με το κλείσιμο της εφημερίδας. Η τελευταία λέξη είναι «ευχαριστώ». Είναι δεύτερη φορά που μ’ ενοχλεί αυτή η λέξη. Τι πάει να πει «ευχαριστώ»; Μήπως θα έπρεπε – τουλάχιστον- να ζητήσει «ΣΥΓΝΩΜΗ» για το λάθος (εκδοτικό, επιχειρηματικό, οικονομικό κα), που βάζει σε περιπέτειες επαγγελματικές 450 οικογένειες. Ούτε μια συγνώμη…
Νίκος Κουφάκος
ος αποφυγή παρεξηγήσεων αλλά και υπαινιγμών για... λογοκρισία, σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο και δη βωμολοχίες και ρατσιστικές αναφορές, καθώς και συκοφαντικές αναφορές χωρίς τεκμηρίωση δεν αναρτώνται στο παρόν blog.
1 σχόλιο:
«Μα είναι δυνατόν ν’ αφήσουν να κλείσει ο «Ελεύθερος Τύπος» με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας» μαθαίνω ότι έλεγε γνωστός διευθυντής στους διαδρόμους εφημερίδας. «Είναι σαν κλείναμε εμείς επί Σημίτη. Τότε παίρναμε ένα τηλέφωνο και λέγαμε ότι έχουμε αυτό το πρόβλημα. Όλα είχαν λυθεί μέχρι να κλείσουμε το ακουστικό…»
Μπορούμε να μάθουμε ποιος ήταν αυτός ο "γνωστός διευθυντής"; Όχι τίποτε άλλο, για να ξέρουμε τί φυλλάδες αγοράζουμε. Απαράδεκτη νοοτροπία που κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αν θέλουμε να έχουμε σοβαρή δημοσιογραφία. Αν με ρωτάτε εμένα σαν αναγνώστη τί προτιμώ: μια εφημερίδα που κλείνει λόγω οικονονικών προβλημάτων ή μια εφημερίδα που επιβιώνει με κομματικές (ή ακόμη χειρότερα κυβερνητικές) "χάρες" θα σας απαντούσα σίγουρα το πρώτο.
Δημοσίευση σχολίου