Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Οι Financial Crimes δίπλα στους εργαζομένους του Ελεύθερου Τύπου και του City


http://financialcrimesnews.blogspot.com/

Γενική συνέλευση πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον Ελεύθερο Τύπο και τον ραδιοφωνικό σταθμό City το απόγευμα της Δευτέρας, ενώ αργότερα θα υπάρξει συνεδρίαση της απεργιακής επιτροπής της ΕΣΗΕΑ, καθώς και άλλων κλαδικών σωματείων. Για το περιεχόμενο της συνέλευσης κρίνουμε σκόπιμο να περιμένουμε την ίδια την ανακοίνωσή της και να μην προτρέξουμε να μεταφέρουμε εντυπώσεις. Προφανώς το ψήφισμα θα το αναρτήσουμε στο blog μας, μόλις το λάβουμε. Στη συνέλευση συμμετείχαν από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, Δ. Τρίμης, Ν. Νταουντάκη, Ε. Μαγιάση, από το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ Γ. Ζαγγανάς, από το ΔΣ της ΕΤΕΡ Δ. Καμαρινόπουλος, Μ. Μητσόπουλος, Γ. Βελέντζας, επίσης αντιπροσωπεία του ΔΣ της ΕΠΗΕΑ και από το ΔΣ της ΕΣΠΗΤ Χ. Πραμαντιώτης. Επίσης η πρόεδρος του ΕΚΑ Στάβυ Σαλουφάκου και ο γραμματέας Χρήστος Κατσώτης, ο εργατολόγος δικηγόρος Δημήτρης Περπατάρης, που ανέλυσε διάφορες νομικές παραμέτρους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλη.
Κλιμάκιο των Financial Crimes (Τάσος Αναστασιάδης και Νάσος Μπράτσος, μέλος του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ) μοίρασε την επισυναπτόμενη ανακοίνωση.


Κεντρική σημασία αποκτά η αυριανή διαδήλωση που πρέπει να είναι επιτυχής. Διαδώστε το κάλεσμα παντού. Τρίτη 12 το μεσημέρι έξω από την ΕΣΗΕΑ και πορεία στη Βουλή. Είναι μια μεγάλη ΠΟΛΙΤΙΚΗ μάχη να μην περάσουν τέτοιες επιλογές.

UPDATE 1
Νεώτερα από τις βραδυνές περιφρουρήσεις το πρωί της Τρίτης




UPDATE 2
ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Εμείς οι εργαζόμενοι του «Ελεύθερου Τύπου», του «City 99,5» και του ηλεκτρονικού portal e-tipos.com καταγγέλλουμε την αιφνιδιαστική και εν κρυπτώ απόφαση του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να βάλουν λουκέτο. Η απόφαση αυτή αφήνει στο δρόμο, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, 450 εργαζομένους.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητές κυρίες και κύριοι, εργαζόμενοι των εφημερίδων του Ελεύθερου Τύπου & της συχνότητας του ραδιοσταθμού Σίτυ,

σαν απλός πολίτης ,χαμηλόμισθος εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα θέλω να σας απευθύνω την συμπαράσταση μου για την αγωνία που έχετε αλλά και για τον αγώνα που θα κάνετε. Δεν ήμουν ποτέ αναγνώστης-καταναλώτής των προϊόντων για τα οποία εσείς εργαζόσασταν ούτε ποτέ βρέθηκα στην ίδια πολιτική παράταξη στην οποία -κυρίως- απευθυνόταν τα μέσα στα οποία δουλεύατε. Αυτό όμως δε σημαίνει οτι δε μπορώ να καταλάβω τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεστε, το αντίθετο μάλιστα καθώς την ίδια αγωνία έχω περάσει και εγώ πρίν απο λίγα χρονια όταν η εταιρεία στην οποία εργαζόμουν κύρηξε πτώχευση και ήταν στα όρια της εξαφάνισης. Οπως και εσείς, έτσι και εμείς ήμασταν τα θύματα ανεγκέφαλης κακοδιαχείρισης και απέραντων υποσχέσεων. Οπως εσείς έτσι και εμείς, αν και με λιγότερη συμπαράσταση απο τους φορείς, βγήκαμε στα χαρακώματα και αγωνιστήκαμε να κρατήσουμε τις δουλειές μας. Μείναμε για μήνες απλήρωτοι, κάναμε δεύτερες δουλειές του ποδαριού μέχρι οι αγωνες μας αλλά και οι συγκυρίες να οδηγήσουν την εταιρεία να υπαχθεί στο άρθρο 44, και να διασωθεί η εταιρεία. Έχω περάσει αυτο που τώρα ξεκινάτε, καταλαβαίνω πλήρως τις αγωνίες και τα συναισθήματα σας, τους φόβους σας και την απελπισία σας. Θυμάμαι που έτρεχα με τους τότε συναδέλφους μου σε πορείες, σε υπουργεία, σε Γ.Σ.Ε.Ε., σε βουλευτές, σε υφυπουργούς. Οταν τελέιωσε αυτή η μεγάλη δοκιμασία ευχύθηκα κανείς να μην περάσει αυτά που περάσαμε εμείς, αλλά ,όπως φαίνεται η ευχή μου δεν έπιασε.
Το μόνο που έχω να σας πώ είναι οτι, ο δρόμος σας θα είναι μακρύς και δύσκολος. Καθημερινά θα βαδίζετε σε ένα τεντωμένο σκοινί, θα ελπίζετε και θα απογοητεύεστε αμέτρητες φορές την ημέρα. Θα υπάρξουν και ημέρες που θα σιχτιρίσετε και κάποιοι απο εσάς θα σταματήσουν τον αγώνα -λόγω ευθυνών, υποχρεώσεων και αναγκών. Θα υπάρξουν και πολλοί που θα επιχειρίσουν να σας εξαπατήσουν, να σας τάξουν, να εκμεταλευτούν προς όφελος τους την ανάγκη σας. Και όσοι μείνετε απο εσάς ,κάθε μέρα θα σπάτε το κεφάλι σας για να βρείτε τα κίνητρα εκείνα και τις δικαιολογίες που θα σας κάνουν να αντέξετε τη μάχη. Θα τρέξετε παντού για να εξασφαλίσετε υποσχέσεις και θα βρείτε πολλούς πρόθυμους να σας υποσχεθούν τα πάντα προκειμένου να σας ξεφορτωθούν.

Μην το βάλετε κάτω. Αν αρχίσετε αυτό τον αγώνα, μην το βάλετε κάτω. Τελειώστε τον. Με ότι τέλος και αν έχει.

Δεν μπορώ να σας πώ πως θα τελειώσει ο αγώνας σας και εάν τελικά δικαιωθείτε στο τέλος. Οποιος σας πεί οτι γνωρίζει, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να τον απομακρύνετε.
Στη δικιά μου περίπτωση, έφυγα απο την εταιρεία όταν πλέον είχε διασωθεί. Και κράτησα σαν τεράστια κοινωνική εμπειρία όλα όσο έζησα τους μήνες της απελπισίας. Αλλά έμαθα και κάτι για τον εαυτό μου, οτι μπορεί να αγωνίζεται, οτι μπορεί να πολεμήσει και αισθάνθηκα όμορφα για αυτό. Και είναι το ίδιο πράγμα που θα μάθετε και εσείς στο τέλος -χάσετε ή κερδίσετε. Οτι μπορείτε να πολεμήσετε και οτι αυτό θα το μάθουν και εκείνοι τους οποίους πολεμάτε.

Ευχομαι καλή τύχη

Μιχάλης