Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Περί ευθυνών για το ναυάγιο

Σήμερα, ο επικοινωνιολόγος και σύμβουλος της κ.Αγγελοπούλου για τον Ελεύθερο Τύπο, κ.Λευτέρης Κουσούλης, με επιστολή του στην Ελευθεροτυπία, επιχειρεί να απαντήσει σε εκείνους που τον χαρακτηρίζουν «ερασιτέχνη» περί τον Τύπο. Ειδικότερα, απαντάει στην ισπανική εταιρεία, Innovation, που έστησε τον νέο Ε.Τ.
Γράφει λοιπόν, ότι αν και οι Ισπανοί έκαναν μια «εμπνευσμένη εικαστική παρέμβαση» στο στήσιμο της εφημερίδας, αδυνατούσαν να «υποψιαστούν τη σημασία της πολιτικής ιστορίας μιας εφημερίδας σαν τον ΕΤ». Πολύ περισσότερο, αναφέρει, ουδέποτε κατάλαβαν ότι «μια εφημερίδα είναι πρώτα παράσταση στη συνείδηση και μετά προϊόν» και ότι το «περιεχόμενο είναι υπέρτερο της σχεδίασης».

Κύριε Κουσούλη, να σας πούμε τώρα που όλα έγιναν γής μαδιάμ ότι αυτά ακριβώς τα πράγματα λέγαμε κι’εμείς. Και αντιδρούσαμε με κάθε ευκαιρία. Αλλά, αντί να εισακουσθούμε από τους εκδότες μας, οι «άνθρωποί» τους έλεγαν ότι «πάμε να διαλύσουμε την εφημεριδα».
Μάλιστα, ο τελευταίος διευθυντής της εφημερίδας, κ.Κοτρώτσος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει γι’αυτούς τους λόγους, μέσα σε συνέλευση των εργαζομένων, «τρομοκράτη» την συνδικαλιστική εκπρόσωπο.
Ξεχνάτε για παράδειγμα, ό, τι επί σχεδόν δύο έτη, οι διευθυντές της εφημερίδας δεν τολμούσαν να μιλήσουν στον visual editor (art director τους ξέραμε εμείς...) , ο οποίος «κατασκεύαζε» lifestyleάδικα πρωτοσέλιδα; Ετσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Και σείς τι πράξατε για να σταματήσει μια ώρα αρχίτερα αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο, ώστε να μην πάρει την κατιούσα η εφημερίδα;
Ευθύνεστε, διότι στην εφημερίδα ούτε το μοντέλο που πρότειναν οι Ισπανοί υλοποιήθηκε, ούτε και αυτό που αναφέρετε σήμερα εσείς; Με την ευκαιρία, ποια η άποψή σας για αυτό καθεαυτό το λουκέτο, και για τον αιφνιδιαστικό τρόπο που μπήκε;

6 σχόλια:

ΗΝΙΟΧΟΣ είπε...

Ο άνθρωπος είναι τραγικός και αστείος. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μην "χαλάσει" το όνομά του στην πιάτσα των συμβούλων. Για πείτε μας λοιπόν κύριε σύμβουλε εσείς τι συμβουλές δίνατε όλο αυτό διάστημα στη Γιάννα; Ποιός κανόνιζε τα ραντεβού με τους υπουργούς; Ποιός φρέναρε κάθε φορά το city ακόμα και στην αρχή της διαφημιστικής του καμπάνιας για να μην θιχτεί η κυβέρνηση; Ποιός ήταν υπέυθυνος για τις σπατάλες; Εσείς πληρώνεστε ακόμα για τις συμβουλές σας; Λίγο ντροπή τέλος πάντων δεν βλάπτει. Γνωριζόμαστε όλοι!

Ανώνυμος είπε...

Κουσούλης, Κοτρώτος, Ζαχαράτος, Παπαγεωργίου (ο γάτος), Ντούγιας...

H DREAM TEAM του Blue Land Center

Katerina Mathioudaki είπε...

"αδυνατούσαν να «υποψιαστούν τη σημασία της πολιτικής ιστορίας μιας εφημερίδας σαν τον ΕΤ"? Oi Iσπανοί δικαίως. Εσείς οι υπόλοιποι? Οι.... υποψιασμένοι? Εσείς δεν ξεκινήσατε από το φύλο 1?

μηδενικα είπε...

Και να ταν μόνον ο αριθμός 1 Κατερίνα μου. Αυτό ήταν το λιγότερο. Οι τύποι νόμιζαν ότι ήταν οι μεσίες της δημοσιογραφίας. Και καλά να το νομίζεις, αλλά και να μην έχεις την παραμικρή αίσθηση ότι είσαι μηδενικό! Εγώ απορώ ακόμα πως ο Κουσούλης μπήκε σε έναν χώρο που δεν τον ήξερε. Εντάξει επικοινωνιολόγος της ΝΔ (Εβερτ) και μετά του σημιτικού ΠΑΣΟΚ ήταν, ήξερε πέντε πράματα. Ομως, δημοσιογράφος να βγάζει παραγωγή δεν ήταν. Δεν ήξερε από εφημερίδα. Γιατί μπήκε στον λακο των λεόντων; Καλά, για τους άλλους, τις "δημοσιογραφάρες", τα "μηδενικά" που λέω, τι να πείς. Ουδεμία συναίσθηση, πιά;

kostas argyros είπε...

ΗASTA LA VISTA ΚΑΙ ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ

Διάβασα πάλι την Κυριακή πολλές αναλύσεις και δικαιολογίες αρμοδίων και μη για την τύχη του ΕΤ, οι οποίοι αποφάσισαν να ζητήσουν τα ρέστα κατόπιν εορτής από τον «Ισπανό». Τον Ισπανό δεν τον γνώρισα ποτέ προσωπικά και δεν έχω κανένα λόγο ούτε να τον υποστηρίξω, ούτε να ταυτιστώ μαζί του. Αυτό που θέλω απλά να καταθέσω είναι ότι μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του review αναλάβαμε να υλοποιήσουμε ένα καθαρά δικό του σχέδιο. Το review ήταν ένα παιδί του Ισπανού, το οποίο το τρέξαμε επί 106 εβδομάδες χωρίς να καταργήσουμε το αρχικό concept αλλά με κάποιες ελαφρές μόνο τροποποιήσεις, οι οποίες δεν άλλαξαν πάντως το χαρακτήρα του, που το ήθελε να έχει και άποψη και ανάλυση και... αίρεση. Αντίθετα, όπως μας τόνισε σε μια συνάντηση μας, μια συνεργάτις του Ισπανού (αυτή ήταν Κολομβιανή) υπηρετήσαμε το αρχικό σχέδιο πιστά κατορθώνοντας μάλιστα και να το βελτιώσουμε.

Μιλάω για το review λοιπόν, το 40σέλιδο ένθετο περιοδικό του Σαββάτου γιατί όλοι εμείς που δουλέψαμε σε αυτό το αισθανόμασταν σαν παιδί μας και γιατί ήταν ένα προϊόν του ΕΤ, που κατά γενική ομολογία ήταν επιτυχημένο και απέσπασε από την πρώτη μέρα τα θετικά σχόλια φίλων και «μη φίλων» (γιατί επισήμως εχθρούς δεν είχαμε ποτέ) αλλά και της ίδιας της ιδιοκτησίας.

Το review λοιπόν κυκλοφορούσε αυτόνομο (δηλαδή έξω από το σώμα της εφημερίδας σε 40 ή λόγω κόστους αργότερα σε 32 σελίδες). Τον περασμένο Οκτώβριο λόγω της καλής του πορείας έγινε μια ευρεία σύσκεψη, παρουσία και ορισμένων συμβούλων με στόχο την επέκτασή του και την αναβάθμισή του. Μου ανατέθηκε να παρουσιάσω προτάσεις για νέες στήλες, σελίδες και πιθανές συνεργασίες και ενώ ετοιμαζόμουν να καταθέσω τη σχετική πρόταση βρέθηκα ξαφνικά προ εκπλήξεως όταν κάποια ημέρα ο διευθυντής του ΕΤ μου ανακοίνωσε, ότι από τα τέλη Νοεμβρίου το ένθετο μας θα περιοριζόταν σε αρχικά 24 και μετά 20 σελίδες μέσα στο κυρίως σώμα της εφημερίδας «λόγω περικοπών». Το Σάββατο 29.11.2008, πρώτη ημέρα των περικοπών αυτών, που το review δηλαδή κρύφτηκε μέσα στην εφημερίδα, ο ΕΤ «προσέφερε» το περιοδικό Esquire. Αν και είχαμε προειδοποιήσει ότι το περιοδικό αυτό φυτοζωούσε στα περίπτερα και εμείς απλά θα το σώζαμε από το κλείσιμο και παρά τις σοβαρές ενστάσεις μας για το νόημα αυτής της κίνησης και της επίδρασής της στις κυκλοφορίες του ΕΤ κανένας από τους αρμοδίους δε μας άκουσε, αφού προφανώς το σχετικό deal είχε γίνει. Ανάλογη πορεία απαξίωσης επιλέχθηκε όπως για το review και για την AGENDA για την οποία δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω.

Το αποτέλεσμα ήταν εκείνο το Σάββατο η κυκλοφορία του ΕΤ να πέσει κατά 8470 φύλλα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα (από 38.410 στα 29.940) και η πορεία αυτή να συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες. Οταν δηλαδή στα τέλη του 2007 και μέχρι τα μέσα του 2008 ο σαββατιάτικος ΕΤ πουλούσε πάνω από 40.000 φύλλα, σταδιακά συρρικνώθηκε στις 20 με 25 χιλιάδες.

Το τελευταίο Σάββατο κυκλοφορίας του στις 20 Ιουνίου 2009 ο ΕΤ πούλησε 22.320 φύλλα, όταν ένα χρόνο πριν πουλούσε τα διπλάσια (14 Ιουνίου 2008 πούλησε 44.200 φύλλα και στις 21 Ιουνίου 2008 πούλησε 43.320 φύλλα). Για να μην μιλήσω για κάτι Σαββατιάτικα, που άγγιζαν ή ξεπερνούσαν τις 50.000 φύλα. Αλλά τότε όλοι καμάρωναν...

Φταίει και για αυτή την κατρακύλα λοιπόν ο απολιτίκ Ισπανός ή κάποιοι άλλοι, που αποφάσισαν με κριτήρια, άγνωστα προς εμένα να ακολουθήσουν μια πορεία προς ένα απολιτίκ και επιφανειακό lifestyle, και απαξιώνοντας δημοσιογραφικές δουλειές, που γίνονταν μέσα στην εφημερίδα; Ας ομολογήσουν επιτέλους την αλήθεια ορισμένοι, που προσπαθούν ακόμα να βγάλουν την ουρά τους απέξω για την τραγωδία του ΕΤ ή τουλάχιστον ας κάνουν τουμπεκί όπως έκαναν επί δύο εβδομάδες τώρα. Και ας μην αναζητούν την λύτρωση μακριά στην... Ισπανία.

Aυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας. Και για τελευταία φορά θα πω ότι άλλο πράγμα είναι η κρίση του Τύπου και άλλο η κρίση κάποιων τύπων που είχαν δει τον Ελεύθερο Τύπο, ως κότα που γεννά χρυσά αυγά.

Κώστας Αργυρός, (πρώην) Υπεύθυνος έκδοσης (πρώην) ΕΤ-review.

Ανώνυμος είπε...

ΚΟΥΣΟΥΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΑΚΑΤΡΑΝΕΜΙΑ...