Αγαπητοί συνάδελφοι
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια, καθώς θυμηθήκατε τις εποχές του Μπάμπη του Κούτρα και τη δική μου. Εποχές πραγματικά δημοσιογραφικές και συνάμα …ηρωϊκές αν αναλογιστεί κανένας τα μέσα που διαθέταμε (ή για την ακρίβεια δεν διαθέταμε).
Η μέχρι σήμερα (έγγραφη) σιωπή μου οφειλόταν στο γεγονός ότι η σημερινή μου θέση –που έχει μάλλον ένα θεσμικό χαρακτήρα- δυσχέραινε την οποιαδήποτε δημοσιοποίηση των απόψεών μου σχετικά με την τραγική κατάληξη του Ελεύθερου Τύπου.
Από την άλλη πλευρά μπορεί για κάποιους μη δημοσιογράφους του ΕΤ αλλά αναγνώστες του blog σας να εμφανιζόμουν ως μετά Χριστόν προφήτης, μολονότι οι εργαζόμενοι στον ΕΤ γνώριζαν από τις μεταξύ μας συνομιλίες τις προβλέψεις που είχα κάνει για την πορεία της εφημερίδας, που δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν.
Θα έλθει η μέρα που θα δημοσιοποιήσω –μέσα από ένα βιβλίο που γράφω για τον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ στη χώρα μας- μέρος από το περιεχόμενο των υπομνημάτων που είχα στείλει στην ιδιοκτησία του ΕΤ, με τις παρατηρήσεις μου. Λυπάμαι βαθύτατα που όσα έγραφα στα υπομνήματα αυτά επαληθεύτηκαν. Και λυπάμαι διότι η επαλήθευση έγινε σε βάρος δεκάδων εργαζομένων.
Ο Ελεύθερος Τύπος μπορούσε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να αυξήσει σημαντικά την κυκλοφορία του, σταδιακά και με συγκεκριμένες κινήσεις που λόγω των οικονομικών δεδομένων του Ιδρύματος Τύπου δεν μπορούσαν να γίνουν στο παρελθόν.
Η περίπτωση του ΕΤ επιβεβαίωσε τη σημασία του περιεχομένου ενός πνευματικού προϊόντος, στη διαμόρφωση του οποίου ΠΡΩΤΙΣΤΟ ρόλο παίζει το ανθρώπινο δυναμικό και όχι ή γραφιστικές φιοριτούρες.
Όταν τα συμπεράσματα από τον προβληματισμό, διεθνώς, όσον αφορά στο μέλλον του Τύπου, είναι ότι πρέπει να επανέλθουμε στο καλό χειρόγραφο, στην διεισδυτική άποψη με τη δυνατότητα πρόβλεψης του αύριο και στη θεμελιωμένη γνώμη, οι στρατηγικές που στέκονται μόνο στο περιτύλιγμα και στη δημιουργία μιας εφημερίδας που θα είναι όχημα για την προώθηση άλλων προϊόντων επιβεβαιώνουν δύο πράγματα:
Πρώτον ότι ο …νέος ΕΤ επιβεβαίωσε τη λαϊκή θυμοσοφία που λέει «από έξω μπέλλα μπέλλα και από μέσα κατσιβέλα» και
Δεύτερον ότι η εφημερίδα που είχε φτιαχτεί από τους Ισπανούς μαίτρ ήταν μία εφημερίδα που άρεσε σ’ όσους δεν άνοιγαν ποτέ εφημερίδα και απωθούσε τους ενσυνείδητους αναγνώστες…
Ευχαριστώ για την προσοχή σας
ΝΙΚΟΣ ΣΙΜΟΣ
(πρώην Διευθυντής του Τύπου Κυριακής)
(πρώην Διευθυντής του Τύπου Κυριακής)
3 σχόλια:
Μεγάλη και εξέχουσα μορφή της δημοσιογραφίας ο κ.Νίκος Σίμος, που θα μπορούσε αποφασιστικά να συμβάλει στην δημιουργία μίας πραγματικά σοβαρής συντηρητικής εφημερίδας που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος και η δημοκρατία μας. Περιμένομε με αγωνία το βιβλίο του και ελπίζομε πάντοτε σε ενεργότερη παρέμβασή του στα δημοσιογραφικά πράγματα.
Ευχαριστη εκπληξη για αρκετους ηταν η εμφανιση του συναδελφου κ. Νικου Σιμου ο οποιος με μια ευγενικη επιστολη του στο μπλοκ των εργαζομενων στον ΕΤ καθετει πολυ διακριτικα μεν αλλα και με ξακαθαρο τροπο τα αιτια που οδηγησαν τον Τιτανικο των εφημεριδων στο ναυαγιο. Εν πολλοις αναμενομενο για οσους γνωριζουν απο αυθεντικη δημοσιογραφια και οχι απο... ξενοφερτων αντιληψεων περιτυλιγματα. Με προσεκτικη αναγνωση γινεται σαφες οτι δυο απο τα βασικοτερα αιτια θεωρουνται η δημσιογραφικα ανεξελεγκτη παρεμβαση των Ισπανων, που ενδιαφερθηκαν μονον για τη συσκευασια, και βεβαια αυτο που καταγγελεται απο παρα πολλους εργαζομενους, η απροθυμια η και αδιαφορια για την ουσιαστικη αξιοποιηση του ανθρωπινου δυναμικου. Ανεξαρτητα αν συμφωνει η διαφωνει κανεις με τις κατα καιρους επιλογες του κ. Σιμου, αλλα και του κ. Κουτρα, δεν μπορει παρα να δχετει πως αν ειχαν στην διαθεση τους συγκριτικα πολυ λιγοτερα χρηματα, αντιστοιχως και μεσα, θα ειχαν προχωρησει σε πολυ διαφορετικες αλλαγες στα δυο φυλλα, και ενδεχομενως πολυ αποτελεσματικες. Και παντως οχι σε τετοιες που θα υπονομευαν κατα τον πλεον αποτελεσματικο τροπο-και τραγικο οπως αποδειχθηκε- τις αναγνωστικες συνηθειες. Επομενως και τη ζωη των εντυπων, και αλυσιδωτα βεβαιως της επιχειρησης αλλα και την απασχολιση των εκατονταδων εργαζομενων. Για να το πουμε οπως το αντιλαμβανομαστε εμεις καποιοι μεσα στο μεταποιητικο τους οιστρο, και στερουμενοι οποιασδηποτε πρακτικης εμπειριας απο το ελληνικο τοπιο των ΜΜΕ, εβαλαν δυναμιτη στα θεμελια του κτιριου ΕΤ και οχι σκαλωσιες στην προσοψη. Η καταρρευση ηταν θεμα χρονου και αντοχης των εργαζομενων με οσα υπεφεραν. Δεν μπορει παρα να επαινεσει κανεις την αποφαση του κ. Σιμου να στειλει την επιστολη του στο μπλοκ των εργαζομενων και συναδελφων του, επομενως στο μεσο με το οποιο εκφραζονται, και οχι σε καποια αλλα, ασχετα προς το γεγονος, μεσα. Με οσα εχουν προηγηθει θα λεγαμε οτι ειναι θετικη αλλα και ενθαρρυντικη η παρουσια του κ. Σιμου, σε μια καμπη μαλιστα για τα ΜΜΕ, που δειχνει να χαρακτηριζεται απο σταδιακα αυξανομενη ελλειψη εμπειρων δημοσιογραφων-διευθυντων.
Σωστη μεν η τοποθετηση του προηγουμενου αναγνωστη αλλα υπαρχει και η αλλη πλευρα. Οταν αγορασθηκε η εφημεριδα/ες οι νεοι ιδιοκτητες και οσοι ετοιμαζονταν να επελασουν επι των εργαζομενων δεν βρηκαν αντισταση απο τους δυο διευθυντες. Επρεπε τοτε να γινει απολυτα σαφες προς την νεα ιδιοκτησια οτι δεν θα δεχονταν οποιαδηποτε απολυση, απομακρυνση, εθελουσια κλπ. Σε διαφορετικη περιπτωση επρεπε να τονισουν οτι κατι τετοιο θα σημαινε εντολη προς τους εργαζομενους να κανουν λευκη απεργια. Ητοι τα μολυβια κατω. Απο οσο γνωριζουμε αυτο δεν εγινε ουτε απο τον κ. Σιμο, ουτε πολυ περισσοτερο απο τον κ. Κουτρα που ηδη επαιρνε τις πρωτες εντολες για απομακρυνσεις εργαζομενων και δυστυχως τις αποδεχτηκε. Σε αυτη την περιπτωση ο διευθυντης ορθωνει το αναστημα του και αν δεν εισακουσθει παραιτειται.
Δημοσίευση σχολίου