Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

ΕΣΗΕΑ: Το ανώτατο στάδιο του στρουθοκαμηλισμού

Ουδείς ανέμενε δυναμικές αντιδράσεις από την ΕΣΗΕΑ, με αφορμή το μεγάλο κανόνι του Ελεύθερου Τύπο. Επιβαλλόταν όμως, έστω και για τα μάτια του κόσμου, να κινηθεί τουλάχιστον στα όρια ακόμα και αυτής της χαμένης της αξιοπρέπειας και οι γαλαζοπράσινοι εργατοπατέρες, το λιγότερο, να υπερασπιστούν τις συνδικαλιστικές τους πολυθρόνες.

Μπροστά στην ανάλγητη και αιφνιδιαστική «εκτέλεση» του Ελεύθερου Τύπου, του City και των 450 εργαζομένων τους, από τη Γιάννα και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, στοιχειώδης ευθιξία επέβαλε την συνολική κινητοποίηση του δημοσιογραφικού κλάδου. Αντί αυτού με τρίκ, οι παρατάξεις των Σόμπολου-Τσαλαπάτη, κυρίως, συνέδεσαν τις οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες με την εκλογή του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Είναι κωμικοτραγικό, αλλά μοιάζει με την πολυκατοικία που ενώ καταρρέει, λόγω σεισμού, οι ένοικοί της συνεδριάζουν για να αναδείξουν διαχειριστή, μήπως και εμποδίσει τον Εγκέλαδο.

Η κατάσταση είναι δραματική. Το ζεύγος Γιάννας και Θόδωρου κοροϊδεύουν κατάμουτρα σύσσωμο τον χώρο των εργαζομένων στα ΜΜΕ, την κοινωνία και τους πολιτικούς.

Τη μια «αποφασίζουν και διατάσσουν», γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τους νόμους της χώρας μας, αφού ούτε καν φρόντισαν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους, ως επιτάσσει ο νόμος, να βάλουν λουκέτο στην επιχείρηση.

Στη συνέχεια, για να μειώσουν την θύελλα που ξέσπασε εναντίον τους, πέταξαν εντελώς απαξιωμένη την εφημερίδα στον προηγούμενο ιδιοκτήτη της, το Ιδρυμα Λίλιαν Βουδούρη, και, εμμέσως πλήν σαφώς, στη ΝΔ. Στο Ιδρυμα, το οποίο πούλησε την εφημερίδα, αρχικώς σε ομάδα εφοπλιστών και, αυτοί στη συνέχεια στους Αγγελόπουλους. Δηλαδή, ωμή κοροϊδία. Όπως κοροϊδεύουν και στην περίππτωση του City που, ενώ αρχικά διαβεβαίωναν ότι θα παραχωρήσουν τη συχνότητα στους εργαζόμενους, κατόπιν είπαν ότι θα την επιστρέψουν στο Δημόσιο.Και έτσι εύκολα, πληρώνοντας αυτό το ευτελές «πολιτικό» κόστος και τις αποζημιώσεις του προσωπικού, νομίζουν ότι θα πάρουν το καπελάκι τους να φύγουν από την Ελλάδα;

Μπροστά σε αυτή την ασυδοσία όμως, ουδείς διαμαρτύρεται. Το μήνυμα που στέλνει η ΕΣΗΕΑ στον κλάδο είναι «ο σώζων ευτόν σωθήτω»; Εάν, οι Γιάννα και Θόδωρος Αγγελόπουλος, εκφράζουν με τον πιο ωμό τρόπο έναν ισοπεδωτικό επιχειρηματικό πρωτογονισμό –ανεξαρτήτως του πόσα χρήματα έχουν χάσει με την οικονομική κρίση- μερίδα της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ λειτουργεί ως «συνδικαλιστική ετέρα» και δεκανίκι διαπλεκομένων συμφερόντων.


Από το δισέλιδο των εργαζομένων του ΕΤ στην εφημερίδα "Πριν".

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

γιατί δεν λες ότι είναι απλώς πουλημένα τομάρια;