Τελικά στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όλα είναι δυνατόν να συμβούν. Ετσι, το ζεύγος Αγγελόπουλου, εκτός της πρωτιάς που κατέχει, βάζοντας λουκέτο σε μια ιστορική εφημερίδα και τη μεγαλύτερη εταιρεία που κλείνει στη χώρα από τη στιγμή που ξέσπασε η οικονομική κρίση, τώρα είναι το πρώτο «εκδοτικό» ζευγάρι που πουλάει μια τόσο μεγάλη εφημερίδα φτηνότερα απ' ότι πούλησε τον ραδιοφωνικό σταθμό, τον οποίο κατείχε. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Ενώ ο City επωλήθη έναντι σχεδόν τριών εκατομμυρίων ευρώ, ο Ελεύθερος Τύπος δόθηκε αντί μόλις 1.095.000 ευρώ. Ένα ακόμα «επιχειρηματικό» κατόρθωμα της οικογενείας, που ακόμα και ένας μαθητευόμενος καπιταλιστής, αν το άκουγε, θα γελούσε.
Μπορεί κανείς βέβαια, να συμμεριστεί την αγωνία του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελόπουλου να απαλλαγούν μια ώρα αρχίτερα από ένα Μέσον που πλέον, όχι μόνον δεν τους ωφελεί, αλλά τους ραγίζει τη δημόσια εικόνα τους. Ειδικά στην «πρώτη κυρία» των Ολυμπιακών. Αλλά, το να πουληθεί μια εφημερίδα φτηνότερα από ένα ραδιόφωνο, μάλλον με πανωπροίκι μοιάζει παρά με επιχειρηματική συναλλαγή. Εκτός κι αν οι βασικοί νόμοι του καπιταλισμού έχουν αλλάξει και πλέον το κέρδος και η υπεραξία δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Οπότε, το πιθανότερο είναι, όπως έλεγαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ οι Νεοδημοκράτες, ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία «σοσιαλιστική» χώρα της Ευρώπης. Γιατί λοιπόν, να πουληθούν οι τίτλοι του καθημερινού, Κυριακάτικου ΕΤ και των ενθέτων του, όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι του ζεύγους, αντί 1,095 εκατ. ευρώ, και όχι, για παράδειγμα, αντί 3 ή 4 εκατομμυριών, που κατά εκτιμήσεις μελών του περιβάλλοντος της ιδίας της Γιάννας Αγγελοπούλου, στοίχιζαν; Κι αν πρόκειται για πανωπροίκι, με ποιους σκοπούς έγινε; Ως γνωστόν, η Γιάννα τον είχε αγοράσει το 2006, μαζί με τα κινητά και ακίνητα ιδιοκτησιακά του στοιχεία, με 11 εκατ. ευρώ, αν και το πραγματικό του τίμημα εκτιμάτο πολύ περισσότερο.
Όπως και να 'χει, εάν ο Ελεύθερος Τύπος πουλήθηκε πράγματι έναντι αυτού του αμελητέου τιμήματος, επιβάλλει στους νέους ιδιοκτήτες του, έναντι του εμφανούς κέρδους που είχαν από την αγοραπωλησία, να προσλάβουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των απολυμένων του ΕΤ. Να σημειωθεί πως ρητή και δημόσια δέσμευση του ζεύγους Αγγελόπουλου ήταν ότι τα όποια οφέλη από την πώληση των τίτλων της εφημερίδας, θα δοθούν στους εργαζόμενους. Είναι προφανές ότι από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι θα έχουν τώρα πολύ μικρότερα οφέλη από τις ζημιές που τους προκάλεσαν οι καταφανώς δυσμενείς αλλαγές στην εργασία τους και την οικογενειακή ζωή τους, εξαιτίας του λουκέτου, επιβάλλεται η «χασούρα» τους να αντισταθμιστεί από θέσεις εργασίας. Κάτι που είναι και δίκαιο και νόμιμο.
Η νέα ιδιοκτησία ωστόσο, κατά πληροφορίες και προφορικές υποσχέσεις, κάνει λόγο για επαναπρόσληψη μόνον 50 δημοσιογράφων από τους 180 και πλέον που εργάζονταν εκεί. Εκτός αυτού, ουδεμία αναφορά γίνεται στους υπόλοιπους από τους 350 εργαζόμενους που ήταν στην εταιρεία. Αλλά ακόμα κι αν επαναπροσληφθούν κάποιοι, με ποια κριτήρια θα γίνει κάτι τέτοιο; Θα υπάρξουν αυστηρά επαγγελματικά και κοινωνικά κριτήρια ή, όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, θα κυριαρχήσει η αναξιοκρατία; Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση του ραδιοφωνικού σταθμού City έντονες είναι οι υποψίες ότι από τους παλαιούς που παρέμειναν εκεί, θα ακολουθήσει ισχυρό «ξεκαθάρισμα». Αραγε, οι οποιοιδήποτε επαναπροσληφθούν στον ΕΤ θα έχουν κι αυτοί πάνω από τα κεφάλια τους να επικρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης;
RadioMentor
2 σχόλια:
Φίλε RadioMentor καλά τα λές. Και για να υπερθεματίσω στο "πανωπροίκι", βοά η δημοσιογραφική πιάτσα για την προσφορά που έκανε στην "κυρία Τίποτα" αρκετούς μήνες πριν τον κλείσιμο του ΕΤ γνωστός επιχειρηματίας που το τελευταίο διάστημα έχει εμπλακεί πολύ στα media... Εδινε περι τα 150 εκατ. ευρώ αλλα η μανδάμ δεν δέχτηκε. Αυτα μέχρι και 6 μηνες πριν. Σημερα πήρε το κατατι λιγότερο απο 1,1 εκατ. ευρώ και είπε και "ευχαριστώ";
Αν αναλυσουμε προσεκτικα τις κινησεις και το νεο παζλ που διαμορφωνεται μαλλον καταληγουμε στο συμπερασμα οτι απο την πωληση/μεταβιβαση (;) ξεκιναει το νεο ευελικτο πολιτικοεκδοτικο τοπιο αμεσως μετα τις εκλογες. Αν υποθεσουμε οτι υπαρχει χαλαρη εμπλοκη κορυφαιου παραγοντα απο τον Πηγασο τοτε, και με εμμεσο τροπο, κτιζεται μια εφημεριδα η οποια μεν θα κινειται στο κεντροδεξιο χωρο αλλα θα εχει την ευελιξια της προσαρμογης στα ρευστα κυβερνητικα δεδομενα την επαυριον των εκλογων. Ειτε με ευθειες βολες, ειτε πλαγιοκοποντας, ειτε συμπλιτευομενη εντος οριων βεβαιως. Οι υπαρχουσες δεν μπορουν να λειτουργησουν ετσι. Επομενως πρεπει να αναζητηθει το νεο σχημα που θα μπορει να εχει ευκολια προσαρμογης. Τουτο ισως δικαιολογει το περι 50+ δημοσιογραφων, ως μαγια, και τους υπολοιπους απο την ελευθερη αγορα, η απο εκεινους που προετοιμαζονται για εθελουσια εξοδο κλπ., στα εμπλεκομενα μαγιαζια. Επισης ας σκεφτουμε λιγο το ευρυτερο επιχειρηματικο περιβαλλον απο το οποιο προερχονται τα δυο στελεχη-αγοραστες. Επιφανειακα αντιπαλα μεν αλλα διολου απιθανο τα διαρκη υπογεια ρευματα τους να συναντωνται. Επισης το ελαχιστο τιμημα που καταβληθηκε ουσιαστικα πληροι μονον τις τυπικες προυποθεσεις της αγοραπωλησιας οχι ομως και τις ουσαστικες. Επομενως αν η ΓΑ ειχε προσελθει στο εκδοτικο τοπιο για να μεινει, προσβλεποντας μακρυτερα απο την επιτυχια η αποτυχια ενος φυλλου, μαλλον δεν θα θελησει να αποχωρησει ηττημενη προκειμενου και εκεινη να διατηρησει ουσια υπαρξης στη επαναδιανομη της εξουσιας και τον ελεγχο της. Οσο για την επισημη ανακοινωση της πωλησης δια στοματος γνωστης συναδελφου αφου αμεσως δεν σηκωθηκατε να φυγετε απο την αιθουσα τι να πουμε εμεις... Ολιγορια της ολιγοριας. Και στην διαπραγματευση του τιτλου οταν ακομη το θεμα ηταν στα χερια των εργαζομενων. Και αυτο γιατι τωρα θα κληθειτε να αποδεχτειτε τις συνεπειες ισως ακομη και μερικα... συμπαθη στελεχη που τελευταια στιγμη θα καταφερουν να τρυπωσουν απο τα παραθυρα για να ξανασωσουν τον ΕΤ απο τον εαυτο του.
Δημοσίευση σχολίου